ترجمه
(قوم ثمود) گفتند: اى صالح! تو براستى قبل از این در میان ما مایهى امید بودى، آیا (اینك) تو ما را از پرستش آنچه پدرانمان مىپرستیدند نهى مىكنى؟ همانا كه ما نسبت به آنچه ما را به آن مىخوانى در شكى هستیم كه ما را به تو بد گمان كرده است.
نکته ها
كفّار ابتدا به حضرت صالحعلیه السلام گفتند: تو مایهى امید ما بودى و ما تو را دوست مىداشتیم، تا شاید بدین وسیله او براى حفظ روابط حسنهى گذشته، از دعوت آنها به یكتاپرستى دست بردارد.
پيام ها
1- مبلّغ باید خوشنام و خوش سابقه باشد.«مرجّوا»
2- تمجید و ستایش منحرفان، ما را در دعوت به حقّ سست نسازد. «قدكنت فینا مرجوّاً» (تعریف و تمجید دشمنان، بىغرض نیست)
3- انبیا، خط شكنان عقاید خرافى هستند.«أتنهانا»
4- عقاید انسان نباید صرفاً براساس رفتار نیاكان و گذشتگان باشد. «نعبد ما یعبد آباؤنا»
5 - فرهنگ انسانها در طول قرون متمادى، بهم پیوسته و آمیخته شدهاند. «نعبد ما یعبد آباؤنا»
6- مردم براحتى از عقاید و باورهاى نیاكان خویش دست برنمىدارند.(توقّع اصلاح فورى نباید داشت) «انّنا لفى شك»
7- هر كلام و طرح تازهاى، براى عدّهاى از مردم مشكوك و مورد تردید است. «انّنا لفى شك»
8 - اگر شك، مقدّمه و زمینهى تحقیق و ارشاد نباشد، بزرگترین عامل ركود و سقوط خواهد گردید. «شك...مریب»