ترجمه
و به تحقیق ما موسى را با معجزه و براهین روشن فرستادیم،
به سوى فرعون و اشراف قومش (فرستادیم)، پس آنها (بجاى پذیرفتن دعوت موسى،) از فرمان فرعون پیروى كردند، در حالى كه فرمان فرعون مایهى رشد (و نجات) نبود.
نکته ها
تعداد آیاتى كه در قرآن مجید دربارهى حضرت موسىعلیه السلام و قوم بنىاسرائیل وارد شده، در مورد هیچ پیامبر و امّت دیگرى نیامده است، زیرا از این حضرت بیش از یكصد و سى مرتبه و در بیش از سى سوره نام برده شده است كه خلاصهترین آنها در این سوره است.
كلمهى «سُلطان»، به معناى سلطه است. گاهى به سلطهى ظاهرى گفته مىشود و گاهى در سلطهى منطقى و استدلالى بكار مىرود.
پيام ها
1- ادّعاى نمایندگى از جانب خدا باید همراه نشانه ودلیل باشد.«أرسلنا موسى بایاتنا وسلطان مبین»
2- منطق و معجزهى انبیاعلیهم السلام براى همهى مردم، روشن و قابل فهم است.«مبین»
3- از مهمترین فلسفهى بعثت انبیاعلیهم السلام، طاغوت زدایى، آزادى و رهایى انسانها از قید بندگى دیگران است.«الى فرعون»
4- بسیارى از مردم، پیروان طاغوتها بودهاند.«فاتّبعوا امر فرعون»
5 - باید شعارهاى تبلیغاتى طاغوتها را خنثى كرد. چون فرعون به دروغ اظهار مىداشت كه من شما را جز به راه رشد هدایت نمىكنم؛ «و ما اَهدیكم الاّ سبیل الرشاد»(120)، این آیه در مقام جواب مىفرماید: «و ما امر فرعون برشید»
6- همیشه علم و شناخت به تنهایى عامل دورى از انحراف نیست. (موسى حقّ را با دلیل و برهان، براى مردم روشن مىكرد، ولى فرعون مردم را به انحراف دعوت مىكرد و مردم از فرعون پیروى مىكردند)