ترجمه
خداست آنكه آسمان‏ها را بدون ستون‏هایى كه آنرا ببینید برافراشت، سپس بر عرش (مقام فرمانروایى) برآمد وخورشید وماه را كه هر كدام تا زمان معینى حركت دارند، تسخیر نمود. او كار (هستى) را تدبیر مى‏كند، آیات خود را به روشنى بیان مى‏كند تا شاید به لقاى پروردگارتان یقین حاصل كنید.

نکته ها
آیاتى در قرآن برنگهدارى آسمان‏ها (وزمین) توسط خدا دلالت مى‏كند، از جمله:
الف: آیه فوق، «اللَّه الّذى رفع السّموات بغیر عمد ترونها»
ب: «ان اللَّه یمسك السّموات والارض ان تزولا ولئن زالتا ان امسكهما من احد من بعده»(1) همانا خداوند آسمان‏ها و زمین را از سقوط حفظ مى‏كند و اگر روى به سقوط نهند، هیچكس جز او نمى‏تواند آنها را نگهدارد.
ج: «و یمسك السّماء ان تقع على الارض الاّ باذنه»(2) و خداوند از سقوط آسمان بر زمین جلوگیرى مى‏كند.
علامه طباطبایى (ره) در تفسیرالمیزان مى‏گوید: مراد از «تفصیل» جدا كردن كرات آسمانى و زمین از یكدیگر است، و مشاهده‏ى این تفكیك، ما را بر قدرت تفكیك مردم در قیامت آگاه مى‏سازد.
«عَمد» جمع عمود به معناى ستون و پایه است.
از حضرت على‏علیه السلام سؤال شد كه خداوند چگونه به حساب همه خلائق مى‏رسد؟ حضرت فرمودند: همان‏گونه كه به همه خلایق رزق مى‏دهد.(3)

پيام ها
1- آسمان‏ها بر پایه‏هایى استوارند. «بغیر عمد ترونها»
ندیدن دلیل بر نبودن نیست. امام رضاعلیه السلام فرمودند: «فثَمّ عَمَد ولكن لا ترونها»(4) پایه‏هایى هست، ولى شما آنها را نمى‏بینید.
2- خورشید نیز در حال  حركت است. «كلّ یجرى»
3- كرات آسمانى در مقدار حركت خود، زمان‏بندى شده‏اند. «اجل مسمّىً»
4- هستى تحت تدبیر الهى است. «یدبّر»
5 - دست خداوند در تفصیل آیات باز است. (چه تفصیل آیات تشریعى و چه تفصیل آیات تكوینى) «یفصّل الآیات»
 6- نظام هستى، هدفدار است. «یجرى لاجل - لعلكم بلقاء ربّكم توقنون»
آفرینش جهان بدون معاد، كارى لغو و بیهوده است.
 7- دلیل بر معاد، همان دلیل توحید است. خدایى كه مى‏آفریند وتدبیر و... مى‏كند، قیامت را هم برپا خواهد كرد.«رفع، استوى، یدبر،... بلقاء ربّكم توقنون»