ترجمه
خداوند براى هر كه بخواهد روزى را گسترش مىدهد و (یا) تنگ مىگرداند. و (مردم) به زندگى دنیا دلخوشند، در حالى كه زندگى دنیا در(برابر زندگى) آخرت جز یك كامیابى (موقت و اندك) نیست.
نکته ها
گرچه در این آیه، توسعه وتنگى رزق به خدا نسبت داده شده، امّا بدیهى است كه كارهاى خداوند حكیم، از روى مصلحت و حكمت صادر مىشود. چنانكه در برخى آیات و روایات، بعضى علل آن بیان شده است. از جمله؛ وجود گناه در زندگى افراد كه باعث تغییراتى در رزق آنها مىگردد. چنانكه در دعاى كمیل مىخوانیم: «اللهم اغفرلى الذنوب التى تغیّر النّعم» خداوندا! ببخشاى بر من آن گناهانى كه نعمتها را دگرگون مىسازد.
گاهى تفاوت در رزق و روزى بخاطر آزمایش افراد است، «ولنبلونّكم بشىء ... و نقص منالاموال...»(138) ما هر آینه شما را با نقص اموال امتحان مىكنیم. گاهى محروم شدن بجهت محروم كردن دیگران از حقوق آنهاست، نظیر داستان باغى كه در آتش سوخت كه سورهى قلم به آن اشاره فرموده است و گاهى هم بىتوجّهى به یتیمان باعث تنگى روزى است. «كلا بل لاتكرمون الیتیم»(139)
مهم آن است كه ما نه از بسط رزق یاغى شویم و همه چیز را از یاد ببریم و نه به هنگام قبض آن از همه چیز ناامید و مأیوس گردیم كه نظام الهى، نظامى است حكیمانه و بر پایه آزمایش، نه بر اساس شانس و بخت و اقبال.
138) بقره، 155.
139) فجر، 17.
پيام ها
1- روزى بدست خداست نه به زرنگى، دو رنگى، پیمان شكنى و قطع روابطى كه احیاناً مستلزم انفاق و بخشش است. «اللَّه یبسط الرزق»
2- رزقِ كم هم براساس اندازهى حكیمانه مقدّر مىشود.«یقدر» بجاى «یضیق»
3- با اینكه دنیا اندك است ولى طرفداران خود را فریب مىدهد. «و فرحوا...»
4- دنیا، كوچك، كم و زودگذر است، به آن دل خوش نكنیم. «الا متاع»