ترجمه
پروردگارا! من (یكى) از ذرّیّهام را در وادى (و درّهاى بىآب و) بىگیاه، در كنار خانهى گرامى و با حرمت تو ساكن ساختم. پروردگارا! (چنین كردم) تا نماز برپا دارند، پس دلهاى گروهى از مردم را به سوى آنان مایل گردان و آنان را از ثمرات، روزى ده تا شاید سپاس گزارند.
نکته ها
وقتى خداوند در زمان پیرى ابراهیم، اسماعیل را به او عطا كرد، او را فرمان داد كه این كودك و مادرش را در مكّه اسكان دهد. ابراهیم فرمان الهى را اطاعت نمود و سپس براى آنان دعا كرد.
در روایات مىخوانیم كه امام باقرعلیه السلام فرمود: ما اهل بیت رسولاللَّهصلى الله علیه وآله، بقیه ذرّیّه ابراهیم هستیم كه دلهاى مردم به سوى ما گرایش دارد، سپس این آیه را تلاوت فرمودند: «ربّنا انى اسكنت ... فاجعل افئدة من النّاس»
كعبه در منطقهاى بىآب و علف قرار گرفت تا مردم به واسطهى آن آزمایش شوند. چنانكه حضرت علىعلیه السلام در خطبهى قاصعه چنین بیان فرمود: اگر كعبه در جاى خوش آب و هوایى بود، مردم براى خدا به زیارت آن نمىرفتند.
دعاى انبیا مستجاب است. «و ارزقهم من الّثمرات»، «حَرَماً آمناً یجبى الیه ثمرات كل شىء»(67) حرمى امن كه همه گونه ثمرات در آن فراهم مىشود. امام باقر علیه السلام فرمود: هر میوهاى كه در شرق و غرب عالم هست در مكّه یافت مىشود.
67) قصص، 57.
پيام ها
1- انتخاب مسكن انبیا بر اساس نماز وعبادت بود. «اسكنت - لیقیموا الصلوة»
2- دیندارى، گاهى با آوارگى، هجرت، دورى از خانواده و محرومیت از امكانات رفاهى همراه است. «اسكنت من ذریّتى بواد غیر زرع»
3- كعبه واطراف آن در زمان حضرت ابراهیم نیز محترم و داراى محدودیت و ممنوعیت بوده است. «بیتك المحرّم»
4- محور و مقصد حركت ابراهیم نماز است. «ربّنا لیقیموا الصلوة»
5- اهل نماز، باید محبوب باشد. «لیقیموالصلوة فاجعل افئدة من الناس»
6- نماز در ادیان قبل نیز بوده است. «لیقیمواالصلوة»
7- محبوبیّت و گرایش دلها به دست خداست. «فاجعل افئدة...»
8- همهى مردم لیاقت دوست داشتن اولیاى خدا را ندارند. «من الناس»
9- مردان خدا، دنیا را براى هدفى عالى مىخواهند. «من الثمرات لعلّهم یشكرون»