ترجمه
و در آن روز مجرمان را مىبینى كه در غل و زنجیر بهم بسته شدهاند.
جامههاى آنان از قِطران (= مادّهى چسبندهى بدبوى قابل اشتعال همچون قیر) است، و صورتهایشان را آتش مىپوشاند.
نکته ها
كسىكه در حال رنج و عذاب است، اگر فریاد دیگران را نیز بشنود، بیشتر زجر مىبیند، چنانكه شادى كردن لذّت دارد و بودنِ در كنار جمعى كه شادمانند لذّتِ بیشترى دارد. به همین خاطر، قرآن مىفرماید: ما افراد همفكر و همخط را در یك جا جمع مىكنیم، مجرمان را در دوزخ و نیكان را در بهشت. «والّذین آمنوا ... الحقنا بهم ذریّتهم»(74) و دربارهى اهل دوزخ مىخوانیم: «احشروا الّذین ظلموا و ازواجهم»(75) ستمگران و همسرانشان كه مانند آنان بودند، با هم به دوزخ مىروند. در جاى دیگر مىخوانیم:«فكبكبوا فیها هم و الغاوون»(76) در آن روز عابد همراه با معبود خیالى خود با هم به دوزخ افكنده مىشوند و شاید آیهى «و اذا النّفوس زُوّجت»(77) نیز همین قرین بودن را بیان كند. (واللَّه العالم)
«اصفاد» جمع «صفود» به «كُنده» گفته مىشود و آن تكّهى چوب بزرگى است كه به پاى زندانیان مىبندند.
«قطران» مادّهاى است كه از برخى درختان مىگیرند و پس از جوشاندن و سفت كردن آن به بدن شتر مىمالند تا در اثر سوزش زیاد، امراض پوستى شتر بهبود یابد. این مادّه، بدبو و اشتعالزاست.(78)
یكى از عذابهاى قیامت، بسته شدن مجرمان با غل و زنجیر است و این معنا در چندین آیه ذكر شده است. از جمله: «و ترى المجرمین ... فى الاصفاد» و «خذوه فغلّوه»(79) و «اذ الاغلال فى اعناقهم»(80)
مجرمان با مجرمان، و یا با شیاطین، با هم به زنجیر كشیده مىشوند. و یا دستهایشان با غل بسته مىشود و یا دست و پاهایشان و یا دست و پا و گردنشان با هم در قیدوبند قرار مىگیرد.«مقرّنین»
74) طور، 21.
75) صافات، 23.
76) شعراء، 94.
77) تكویر، 7.
78) تفسیر نمونه.
79) حاقّه، 30.
80) غافر، 71.
پيام ها
1- قرآن، قیامت را طورى ترسیم مىكند كه گویى الآن ما آن را مىبینیم.«ترى»
2- تحقیر و عذاب مجرمان، در ملأ عام است. «وترى المجرمین»
3- اگر با دید تجسّم اعمال بنگریم، شاید به این نتیجه برسیم كه لباسهایى كه پوشیدن آنها با دلربایى و تفاخر و اسراف و شهوتانگیزى همراه باشد، به لباسهاى سیاه و بدبو و آتشزاى قیامت تبدیل مىشود. «سرابیلهم من قطران»