1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 128
تفسير 16. النحل آية 120
Number of verses: 128
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِّلَّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ 120
ابراهیم (به تنهایی) امّتی بود مطیع فرمان خدا؛ خالی از هر گونه انحراف؛ و از مشرکان نبود؛

ترجمه
همانا ابراهیم (به تنهایى) یك اُمت بود، در برابر خدا خاضع و فرمان‏بر و حق‏گرا بود، و از مشركان نبود.

نکته ها
در این آیه خداوند ابراهیم را به تنهایى یك اُمّت دانسته است و هر یك از مفسران براى تحلیل و تفسیر این جمله سخنى گفته‏اند، از جمله:
1. چون ابراهیم بر مكتبى بود كه احدى بر آن نبود، پس یك اُمّت بود.(87)
2. او به اندازه یك اُمّت خیر و خوبى و كمال داشت نظیر شعرى كه مى‏گوید:
آنچه خوبان همه دارند تو تنها دارى.(88)
3. كلمه اُمّت به معناى معلّم خیر است او معلّم خوبى‏ها بود.(89)
4. مراد از اُمّت یعنى رهبر و مقصود و امام تمام خداپرستان.(90)
5. شخصیّت و شعاع وجود او به اندازه یك اُمّت بود.(91)
6. چون قوام اُمّت به او بود.
7. چون عالم بود و عالم اُمّتى را راهنمایى مى‏كند.
8. چون حركت آفرید كار یك امّت را انجام داد، یارى نداشت ویك‏تنه قیام كرد.(92)


87) تفسیر صافى.
88) تفسیر مراغى.
89) تفسیر طبرى.
90) تفسیر فرقان.
91) تفسیر نمونه.
92) تفسیر مجمع البیان.

پيام ها
1- تجلیل از مردان خدا و معرّفى الگوها و قهرمانان توحید یك شیوه تربیتى است. «انّ ابراهیم»
 2- تعداد و كمیّت مهم نیست، بلكه كیفیّت و حركت آفرینى مهم است. «اُمّة»
 3- در راه حقّ از تنهایى نهراسید. «انّ ابراهیم كان اُمّةً»
 4- انسان محكوم محیط وجامعه و تاریخ نیست. «و لم یَكُ من‏المشركین»
 5 - ابراهیم هم در عمل خالص بود، «حنیفاً» هم در عقیده. «و لم یك من المشركین»
 6- برخوردهاى مماشاتى ضررى به توحید انسان نمى‏زند. (با آنكه ابراهیم در میان خورشید وستاره‏پرستان لحظاتى با آنان مدارا و مماشات كرد و گفت: پروردگار من همین‏هاست، ولى همین كه ناپدید شدند، فرمود: من غروب كنندگان را دوست ندارم. با این حال در این آیه خداوند مى‏فرماید: او لحظه‏اى مشرك نبود.) «لم یك من المشركین»
 7- آنچه به انسان ارزش مى‏دهد عبادت و اطاعت آگاهانه از خدا «قانتاً» همراه با اعتدال و نداشتن انحراف «حنیفاً» و خلوص است. «و لم یك من المشركین»

Copyright 2015 almubin.com