1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 128
تفسير 16. النحل آية 27
Number of verses: 128
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ ۚ قَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَالسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِينَ 27
سپس روز قیامت خدا آنها را رسوا می‌سازد؛ و می‌گوید: «شریکانی که شما برای من ساختید، و بخاطر آنها با دیگران دشمنی می‌کردید، کجا هستند؟!» (در این هنگام،) کسانی که به آنها علم داده شده می‌گویند: «رسوایی و بدبختی، امروز بر کافران است!»

ترجمه
(به علاوه) خداوند در روز قیامت آنان را خوار و رسوا خواهد ساخت و مى‏گوید: شریكان من كه درباره آنها (با پیامبر و مؤمنان) ستیزه و مخالفت مى‏كردند، كجا هستند؟ (در این هنگام) دانشمندان گویند: همانا امروز، ذلت و رسوایى بر كافران است.

نکته ها
در فرهنگ قرآن، علم و جهل معنایى گسترده‏تر از دانستن و ندانستن دارد. عالم كسى است كه اندیشه و عمل او بر اساس حق و حقیقت باشد، گرچه قدرت خواندن و نوشتن هم نداشته باشد و جاهل كسى است كه فكر و عمل او بر باطل باشد، گرچه همه‏ى علوم را نیز بداند. قرآن، اندیشه‏ى شرك و بت‏پرستى را نشانه‏ى جهل مى‏داند، چنانكه ریشه‏ى عمل زشتِ قوم لوط را جهل مى‏شمرد. در این آیه نیز، «اوتوا العلم» كسانى هستند كه در برابر كفر و شرك، قرار گرفته‏اند، یعنى علم واقعى، انسان را به توحید و ایمان مى‏رساند.

پيام ها
1- كیفر اصلىِ مجرمان، در قیامت است و هلاكت در دنیا مقدمه‏اى براى آن مى‏باشد. «ثم یوم القیمة یخزیهم»
2- آنان كه در دنیا مؤمنان را خوار مى‏شمردند، خود در قیامت خوار مى‏شوند.«یخزیهم»
3- به دنبال هر كس بروى، باید در قیامت جوابگو باشى. «اَین شركائى»
4- در دادگاه قیامت، مشركان حرفى براى گفتن ندارند. «این شركائى» خدا، پاسخى ندارد.
5- علم واقعى كه موجب ایمان و عمل مى‏شود، هدیه‏اى الهى است. «اوتوا العلم»

Copyright 2015 almubin.com