ترجمه
او آسمانها وزمین را براساس حق آفرید، او از آنچه با او شریك مىسازند برتر است.
او انسان را از نطفهاى آفرید، پس آنگاه او به آشكارا با (خداوند) دشمنى مىورزد.
نکته ها
آیه چهارم این سوره، مشابه آیه 77 سوره یس است كه مىفرماید: «خلقناه من نطفة فاذا هو خصیم مبین و ضرب لنا مثلاً و نسى خلقه» یعنى با آنكه ما او را از نطفهاى آفریدهایم، امّا چنان به خود مغرور شده كه در برابر ما به دشمنى برمىخیزد و براى ما این مثال را مىزند كه چگونه استخوانهاى پوسیده، دوباره زنده مىشوند، گویا او آفرینش خودش را فراموش كرده است.
پيام ها
1- آفرینش آسمان و زمین، بیهوده و باطل نیست، بلكه بر حقّ استوار است. «خلق... بالحقّ»
2- كدام بُت ویا معبودى مىتواند در خلقت، شریك خداوند باشد؟ «خلقِ... تعالى عمّا یشركون»
3- مبارزه با شرك، باید مستمّر و مداوم باشد. جملهى «تعالى عمّا یشركون» در آیه اوّل و سوّم تكرار شده است.
4- غرور و تكبّرِ انسان تا بدان حدّ است كه در برابر خالق خود به خصومت و اظهار دشمنى مىپردازد. «خصیم مبین»