ترجمه
همانا خداوند (مردم را) به عدل و احسان و دادن (حق) خویشاوندان، فرمان مى‏دهد و از كارهاى زشت و ناپسند و تجاوز، نهى مى‏فرماید او شما را موعظه مى‏كند باشد كه متذكر شوید.

نکته ها
این آیه منشور جهانى اسلام است كه امام باقرعلیه السلام آنرا در خطبه‏هاى نماز جمعه مى‏خواندند. و به گفته فیض كاشانى در تفسیر صافى؛ اگر در قرآن همین یك آیه بود، كافى بود كه بگوییم: قرآن، «تبیان كلّ شى» است، اوامر و نواهى این آیه در همه ادیان بوده و هرگز نسخ نشده است.
ولیدبن‏مغیره، چنان جذب این آیه شد كه گفت: شیرینى، زیبایى، محتواى آن، چنان است كه نمى‏تواند كلام بشر باشد.(68) و عثمان بن مظعون مى‏گوید با شنیدن این آیه، اسلام به عمق جانم نفوذ كرد و به دلم نشست.
«عَدل» درباره چیزى است كه تساوى آن با بصیرت درك شود و «عِدل» در مورد چیزى است كه تساوى آن با حسّ درك شود. «عَدل» مساوات در جزاء است ولى «احسان» زیاد كردن پاداش است.(69)
«عَدل» دورى از افراط و تفریط است كه هم در عقاید مطرح است و هم در رفتار شخصى و جامعه و سفارش این آیه هم به فرد است و هم به حكومت‏ها.
«عَدل» در نظام آفرینش، رمز پایدارى آن است. «بالعدل قامت السموات والارض» و در نظام تشریع سرلوحه‏ى دعوت همه انبیاست.
«احسان» كلمه‏ى مباركى است كه شامل خدمات مالى، فكرى، فرهنگى، عاطفى، مى‏شود. و«فحشا» به گناهى گفته مى‏شود كه بزرگ و رسوا باشد و «منكر» به كارى گویند كه عقل و فطرت و شرع آن را انكار كند.
به گفته تفسیر فى ظلال، هرگاه طاغوت‏ها با تبلیغات فاسد، زشتى گناه را در دیده‏ى مردم اندك و حسّاسیّت مردم را نسبت به گناه كم كنند، ملاك معروف و منكر، شرع خواهد بود.

پيام ها
1- آیا خداوندى كه انسان‏ها را به عدل و احسان دعوت مى‏كند، مى‏شود كه خود عادل نباشد! «ان اللَّه یأمر بالعدل و الاحسان»
 2- عدل واحسان در كنار هم جاذبه دارد، وگرنه مقرّرات خشك، دلها را التیام نمى‏دهد. «یأمر بالعدل و الاحسان» (عدل، مقدار واجب واحسان، مقدار مستحبّ است)
 3- اوّلین آمر به معروف وناهى از منكر، خود خداوندست. «انّ اللَّه یأمر ... و ینهى»
 4- در احسان، رسیدگى به بستگان و صله‏رحم اولویّت دارد. «الاحسان و ایتاء ذى‏القربى»
 5 - امر به معروف، بر نهى از منكر مقدّم است و عدل، بر احسان. «یأمر بالعدل و الاحسان ... و ینهى»
 6- امر به معروف و نهى از منكر باید در فضاى صفا و محبّت و در قالب موعظه و خیرخواهى باشد. «یأمر ... ینهى ...یعظكم»
 7- آمرین به معروف نباید از مردم انتظار پذیرش صددرصد داشته باشند. «لعلّكم تذكّرون»
 8 - مردم فطرتاً به عدل واحسان گرایش دارند واز فحشا ومنكر متنفرّند، لیكن وسوسه‏ها و غرایز موجب غفلت او مى‏باشند كه باید با تذكّر آنان را متذكّر نمود. «لعلّكم تذكّرون»
 9- در نهى از منكر باید ابتدا گناهان رسوا را جلوگیرى كرد، همان گونه كه در امر به معروف باید ابتدا به واجبات سفارش كرد. «یأمر بالعدل ... ینهى عن‏الفحشاء»
 10- سفارش به عدل و نهى از فحشا، سنّت ابدى خداوند است. «یأمر ... ینهى ... یعظكم» (فعل مضارع نشانه استمرار است)