ترجمه
(ذوالقرنین) گفت: امّا هر كس ستم كند، او را عذاب خواهیم كرد، سپس به سوى پروردگارش باز گردانده مى‏شود، او هم وى را به سختى عذاب مى‏كند.
و امّا هر كس ایمان آورده و عمل شایسته انجام دهد، پس پاداش بهتر براى اوست و براى او از سوى خود، آسانى مقرّر خواهیم داد.

پيام ها
1- كفر و شرك، ظلم است. در مقابل ایمان، به جاى شرك، ظلم به كار رفته است «امّا مَن ظَلَم... امّا من آمن»
2- حكومت اسلامى حقّ دارد با مشركان برخوردى تند داشته باشد. «مَن ظَلَم فسوف نُعذّبه»
3- ذوالقرنین به امید توبه‏ى ستمگران بود و لذا در كیفر آنان شتابى نكرد. «مَن ظَلم فسوف نُعذّبه»
4- عذاب دنیا، مانع كیفر آخرت نیست. «نُعذّبه، فیُعذّبه»
5 - كیفر دنیوى، شناخته شده و معلوم است، ولى عذاب آخرت ناشناخته است. «عذاباً نُكرا»
6- با نیكان و بدان نباید یكسان برخورد كرد، چه از موضع فرد، چه حكومت. «امّا مَن ظلم ... امّا مَن آمن»
7- ذوالقرنین، مجرى دستورهاى الهى بود. در آیه‏ى قبل به او سفارش برخورد نیكو شد: «تتخّذ فیهم حسناً» و در اینجا فرمود: «فله جزاءً الحسنى»
8 - رهبران الهى باید با قوانین آسان بر مردم، حكومت كنند. «سنقول له من أمرنا یُسراً»
9- برخورد شدید با ستمگران و نرمش با مؤمنان، شیوه‏ى رهبران الهى است. «عذاباً نُكراً... أمرنا یُسراً»
10- وظیفه رهبر و حاكم الهى، اجراى عدالت ومبارزه با ظلم و آسان كردن مقرّرات اجتماعى است. «عذاباً نُكراً... أمرنا یُسرا»
11- در تشویق وپاداش سرعت بگیرید، ولى در كیفر و عذاب عجله نكنید. حرف «سین» در «سنقول» نشانه تسریع وحرف «سوف» نشانه تأخیر است.