ترجمه
و (بیاد آور ماجراى) نوح را از پیش (از ابراهیم و لوط) آن زمان كه (پروردگار خویش را) ندا كرد، پس (خواستهى) او را اجابت كردیم، پس او و خاندانش را از (آن اندوه و) بلاى بزرگ، نجات بخشیدیم.
و او را در برابر مردمى كه آیات (و نشانههاى) ما را تكذیب مىكردند، یارى دادیم، بدرستى كه آنان، مردم بدى بودند، پس همهى آنها را غرق كردیم.
نکته ها
شاید مراد از دعا و نالهى حضرت نوح «ندا»، همان نفرینى باشد كه در آیه 27 از سورهى نوح بدان اشاره شده است كه: «ربّ لا تَذر على الارض مِن الكافرین دَیّارا»، پروردگارا! هیچ كافرى را بر روى زمین باقى مگذار. و شاید این نفرین، بعد از یأس از ایمان مردم بوده است كه: «لن یؤمن من قومك الاّ من قد آمن»(63) اى نوح! جز آن كسانى كه به تو ایمان آوردهاند، هرگز، كس دیگرى ایمان نخواهد آورد. از این روى پس از 950 سال تبلیغ و آن همه صبر و تحمل، سرانجام دست به دعا برداشت: «فدعا ربّه انّى مغلوبٌ فانتصر»(64) خداوندا! من مغلوب هستم، پس مرا یارى فرما.
پيام ها
1- شنیدن تاریخ دیگران و توجّه به مصائب و مشكلات آنان، انسان را صبور مىسازد. «و نوحاً اذ...»
2- دعاى انبیا مستجاب است. «نادى - فاستجبنا» (دعا در تحولات تاریخ نقش دارد) «نادى ... اغرقنا»
3- اگر قدرتى بر تغییر جامعهى فاسد ندارید، به فكر نجات خود از آنجا باشید. «فنجینّاه ...»
4- زندگى در جامعهى كفرآلود بلایى بسیار بزرگ است. «الكرب العظیم»
5 - عاقبت، اهل حقّ، پیروز و اهل باطل، نابود شدنى هستند. «نصرناه - اغرقناهم»
6- بلاها، بازتاب افكار و اعمال خود انسانهاست. «انهم كانوا قوم سوء فاغرقناهم»