ترجمه
و كافران، غیر از خداوند چیزى را مىپرستند كه او هیچ گونه دلیلى بر آن نازل نكرده است، و آنها نسبت به آن هیچ گونه اطلاعى ندارند و براى ستمگران هیچ یاورى نیست.
نکته ها
دیدگاه مشركان این بود كه خداوند به بعضى اشیا و بتها قدرت تدبیر و تصمیم عطا كرده ولى خودش فوق همه آنهاست، آنان خیال مىكردند كه جهان تحت تدبیر خدایان (ارباب) است و خدا را «رب الارباب» و خداى خدایان مىپنداشتند. این آیه مىفرماید: خداوند هیچ گونه اقتدارى به هیچ یك از معبودهاى خیالى شما نداده و هستى تحت تدبیر خداى یكتاست. «یَعبدون من دون اللّه مالم یُنزّل به سُلطانا»
شاید مراد از نزول سلطان در آیه، سلطهى علمى است. یعنى مشركان به سراغ معبودها و بتهایى مىروند كه هرگز خداوند دلیل و برهانى از علم و منطق یا وحى به حمایت آنان نفرستاده است.
پيام ها
1- انگیزهى پرستش، یا فرمان الهى است: «یُنزّل به سلطانا»، یا رهنمود عقل وعلم است: «لیس لهم به علم» و یا به امید یارى و استمداد اوست. «ما للظّالمین من نصیر» و مشركین هیچ كدام را ندارند.
2- هر پرستشى كه بدون دلیلى از وحى وعلم باشد، ظلم است. «و ما للظّالمین»