ترجمه
و كسانى كه كفّهى اعمالشان سبك باشد، پس آنان كسانى هستند كه سرمایهى وجود خود را از دست دادهاند و همیشه در جهنّم مىمانند.
نکته ها
سؤال: در بعضى آیات آمده است كه در قیامت مردم از یكدیگر سؤال مىكنند، «واَقبل بعضهم على بعض یَتسائلون» [107] و یا اهل بهشت از دوزخیان مىپرسند: چه چیز باعث شد كه شما به دوزخ در آیید؟ «ما سَلكَكم فى سقر» [108] پس چرا در آیهى مورد بحث مىفرماید: مردم از یكدیگر سؤال نمىكنند «و لا یتسائلون» دلیل این تفاوت چیست؟
پاسخ: این دو مطلب با هم منافاتى ندارند؛ در مورد اوّل كه مىفرماید: «مردم از همدیگر سؤال مىكنند» این مربوط به پس از رسیدگى به حساب و كتاب است و دربارهى اهل بهشت و دوزخ است كه مطالبى از یكدیگر مىپرسند، ولى آیهى مورد بحث دربارهى آغاز قیامت و زمان حساب و مرحلهى پیش از ورود مردم به بهشت یا دوزخ است كه مىفرماید: از یكدیگر سؤال نمىكنند. [109]
107) صافات، 27 ؛ طور، 25.
108) مدثّر، 42 .
109) المیزان، ج 15، ص 69 .
پيام ها
1- آغاز رستاخیز با نفخ صور است. «فاذا نفخ... فلا انساب»
2- در قیامت، اسناد افتخار دنیوى محو مىشود. «فلا انساب بینهم»
3- همهى عملهاى دنیوى حساب و كتاب دارند. «فمَن ثَقُلت - و مَن خَفّت»
4- براى هر كارى میزانى است. «مَوازینه»
5 - بزرگترین خسارت انسان، هدر دادن عمر و استعدادهاى خویش است. «خسروا انفسهم»
6- رستگاران، كسانى هستند كه براى قیامت ذخایرى داشته باشند. «همالمفلحون»