1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 227
تفسير 26. الشعراء آية 136
Number of verses: 227
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ 136
آنها [= قوم عاد] گفتند: «برای ما تفاوت نمی‌کند، چه ما را انذار کنی یا نکنی؛ (بیهوده خود را خسته مکن)!

ترجمه
گفتند: براى ما یكسان است كه ما را اندرز دهى یا اندرز ندهى.
این (دعوت تو یا بت‏پرستى ما) جز شیوه پیشینیان نیست. وما عذاب نخواهیم شد.
پس هود را تكذیب كردند آنگاه ما آنان را هلاك كردیم.
البتّه در این (داستان) بى‏شك نشانه‏ى بزرگى است، و(لى) اكثر مردم ایمان آورنده نیستند.
و همانا پروردگار تو، همان خداوند عزیز و مهربان است.

نکته ها
در این كه كلمه‏ى «هذا» به چه چیز اشاره دارد، احتمالاتى است:
الف: این ادّعاى پیامبرى تو، چیزى جز تقلید از مدّعیان قبلى نبوّت نیست.
ب: این خانه‏هاى بلند بر روى تپه‏ها و سایر كارهاى ما، شیوه‏ى نیاكان ماست.
ج: این تكذیب و بت‏پرستى ما، همان تكذیب و بت‏پرستى نیاكان ماست.
قرآن، بارها از اكثریّت مردم انتقاد كرده است. در این سوره نیز چند بار آیه «و ما كان اكثرهم مؤمنین» در پایان نقل تاریخ انبیا بیان شده است.

پيام ها
1- سابقه و رفتار نیاكان، دلیل حقّانیّت نیست. «اِن هذا الاّ خُلُق الاوّلین» (در صورتى كه مراد از «هذا»، رفتار مشركان باشد)
 2- تقلید نابجا و تعصّب، مانع پندپذیرى است. «سواء علینا أ وَعَظتَ... اِن هذا...»
 3- انحراف نیاكان، زمینه‏ى انحراف نسل‏هاى بعدى است. «اِن هذا الاّ خُلُق الاوّلین»
 4- گاهى بت‏پرستى و هر رفتار دیگر، جزو جوهره‏ى انسان مى‏شود. (كلمه‏ى «خُلق» به معناى روحیّه‏ى ثابت است)
 5 - بت‏پرستان، انحراف خود را با شیوه‏ى نیاكان توجیه و از خود سلب مسئولیّت مى‏كردند. «و ما نحن بمُعذّبین»
 6- سرنوشت انسان به دست خود اوست. «فكذّبوه فاهلكناهم»
 7- از تكذیب و هلاكت دیگران عبرت بگیرید. «لآیة»
 8 - اكثریّت، شما را فریب ندهد. حقّ را در زیادى جمعیّت جستجو نكنید، ملاك شناخت حقّ و باطل، كمیّت نیست. «و ما كان اكثرهم مؤمنین»

Copyright 2015 almubin.com