ترجمه
قوم لوط (نیز) انبیا را تكذیب كردند.
زمانى كه برادرشان لوط به آنان گفت: آیا (از شرك وانحراف دورى، و از خدا) پروا نمىكنید؟ همانا من براى شما پیامبرى امین هستم.
پس، از خداوند پروا كنید و مرا اطاعت نمایید.
و من در برابر رسالتم از شما مزدى درخواست نمىكنم. (زیرا) مزد من تنها بر پروردگار جهانیان است.
نکته ها
حضرت لوط با حضرت ابراهیم همزمان بودند، ولى در این سوره فاصلهى داستان ابراهیم و لوط حدود یكصد آیه است و این، به خاطر آن است كه در نقلهاى قرآن عبرتها مهم است، نه تنظیم و سیر تاریخى.
پيام ها
1- موضوعات اصلى را سرفصل كلام خود قرار دهید. «كذّبت ثمود ...»
(در آغاز تاریخ تمام انبیا در این سوره، كلمهى «كذّبت» مطرح شده و این به جهت آن است كه هدف از نقل تاریخ آن بزرگواران در این سوره، بیان تكذیب مردم لجوج و كیفر الهى آنان است.)
2- تكذیب یك پیامبر به منزلهى تكذیب همهى پیامبران است. «كذّبت... المرسلین» (با اینكه هر قومى پیامبر خود را تكذیب مىكرد، ولى چون انبیا داراى هدف وبرنامه واحدى هستند، تكذیب یكى از آنها به منزله تكذیب همه آنان است)
3- رابطهى رهبر آسمانى با مردم، رابطهى برادرى است. «اخوهم»
4- كسى كه پرواى درونى ندارد، از هر جهت آسیب پذیر است و هیچ حقّى را نمىپذیرد. «الا تتّقون»
5 - رهبران آسمانى باید به سراغ مردم روند و خود و اهداف خود را به آنان عرضه كنند. «الا تتّقون انّى لكم ...»
6- تقوا، بستر و زمینهى حقّ پذیرى و اطاعت از انبیا است. «فاتّقوا اللّه و اطیعون»
7- دیندارى، بدون اطاعت از رهبرى كامل نیست. «فاتّقوا اللّه و اطیعون»
8 - اگر به مال مردم چشم ندوزیم، سخنان ما بیشتر اثر مىكند. «ما اسئلكم»
9- كسى مىتواند از مردم بىنیاز باشد كه توكّلش بر خداوند زیاد باشد. «الا على ربّ العالمین»