1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 227
تفسير 26. الشعراء آية 187
Number of verses: 227
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ 187
اگر راست می‌گویی، سنگهایی از آسمان بر سر ما بباران!»

ترجمه
پس اگر تو از راستگویانى، پاره‏هایى از آسمان را بر سر ما بیفكن!
(شعیب) گفت: پروردگار من به آنچه انجام مى‏دهید آگاه‏تر است.
پس شعیب را تكذیب كردند و عذاب روز ابر (آتشبار) آنان را فراگرفت.
البتّه آن عذاب روز بزرگ و هولناكى است.
بى‏شك در این (ماجرا) نشانه‏اى (از قدرت الهى) است، ولى اكثر مردم ایمان‏آورنده نیستند.
و البتّه پروردگارت همان تواناى مهربان است.

نکته ها
كلمه‏ى «كِسَف» كه چهار بار در قرآن آمده، جمع «كسفة» به معناى قطعه است و در اینجا مراد پاره‏اى از ابر است. و مراد از «عذاب یوم الظلّة»، یا عذاب در روزى است كه مردم از شدّت گرما زیر سایبان‏ها پناه برده بودند، یا روزى كه ابرى بر سرشان سایه‏افكنده بود.
در چگونگى عذاب قوم شعیب چند تعبیر آمده است: یك جا مى‏فرماید: با زلزله نابود شدند.(53) در جاى دیگر مى‏فرماید: با صیحه عذاب شدند.(54) و در اینجا مسأله‏ى ابر مطرح است. هر سه مطلب، با هم قابل جمع است كه از ابرِ سیاهى رعد و صیحه‏اى برخیزد و لرزه بر جان آنان بیفتد یا با ایجاد زلزله‏اى همزمان، نابود شوند؛ و شاید زلزله مربوط به اصحاب مَدیَن و ابر سیاه مربوط به اصحاب اَیكه باشد، چون حضرت شعیب بر هر دو قوم مبعوث بود و در سوره‏ى اعراف، رسالت بر قوم مدین مطرح شده است كه آنان با زلزله نابود شدند، ولى در این سوره از رسالت بر اصحاب ایكه یاد شده است.


53) اعراف، 89.
54) هود، 96.

پيام ها
1- خواسته وتقاضاى سنگدلان نیز خشن است. «اِسقط علینا كِسَفاً من السماء»
 2- با مقاومت رهبران حقّ، مخالفان از شعارهاى تند خود عقب نشینى مى‏كنند. قوم شعیب اوّل او را سحر شده و دروغگو خواندند، سپس گفتند: اگر از راستگویانى. «انّما انت من المسحّرین» به «ان كنت من الصادقین» تبدیل مى‏شود.
 3- در شیوه‏ى تبلیغ وارشاد، لازم نیست بر طبق تمایلات و خواسته‏هاى مخالفان عمل شود. «قال ربّى اعلم...» (آنان سقوط قطعاتى از آسمان را درخواست مى‏كردند، امّا پیامبر پاسخ مى‏دهد: خداوند آگاه‏تر است)
 4- یاد خدا وتوكّل بر او، بهترین پشتوانه در برابر خرافات است. «قال ربّى‏اعلم...»
 5 - سرنوشت ما به دست خود ماست. «فكذّبوه فأخذهم ...»
 6- خداوند، انبیا را حمایت و مخالفانشان را نابود مى‏كند. «فكذّبوه فأخذهم»
 7- حبّ دنیا و رسیدن به مال، انسان را به سركشى در برابر انبیا وادار مى‏كند. «لاتبخسوا النّاس اشیائهم - فكذّبوه»
 8 - هدف قرآن از نقل تاریخ، عبرت آموزى است، نه داستان‏سرایى. «لآیةً»
 9- اكثر مردم در خط حقّ قرار نمى‏گیرند. «و ما كان اكثرهم مؤمنین»
 10- مربّى باید همراه با قدرت، عطوفت نیز داشته باشد. «لهو العزیز الرّحیم»
 11- همان خداوندى كه شعیب را حمایت و مخالفان او را هلاك كرد، پروردگار تو نیز هست. «اِنّ ربّك لهو العزیز الرّحیم» (بیان تاریخ امثال حضرت شعیب، هم مایه‏ى دلدارى و تسلّى پیامبر است و هم تهدیدى براى كفّار و دشمنان)
 12- هلاكت مخالفان انبیا، نمودى از عزّت و قدرت الهى است، همان گونه كه مهلتى كه به آنان داده مى‏شود نمودى از رحمت اوست. «العزیز الرّحیم»

Copyright 2015 almubin.com