1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 93
تفسير 27. النمل آية 1
Number of verses: 93
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
طس ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْقُرْآنِ وَكِتَابٍ مُّبِينٍ 1
طس - این آیات قرآن و کتاب مبین است،

ترجمه
طا، سین. آن است آیات قرآن و كتاب روشنگر.
كه (وسیله‏ى) هدایت و بشارت براى اهل ایمان است.
كسانى كه نماز برپامى‏دارند و زكات مى‏پردازند و تنها ایشانند كه به آخرت یقین دارند.

نکته ها
زكات دو معنا دارد: یكى معناى خاص كه زكات معروف است و دیگرى معناى عام كه كمك به نیازمندان به هر نحو است. در این آیه مراد معناى دوّم زكات است، زیرا این سوره در مكّه نازل شده و دستور زكات رسمى در مدینه صادر شده است. «یؤتون الزّكاة»
كلمه‏ى «مُبین» از «اِبانة»، هم به معناى «روشن» به كار مى‏رود كه به اصطلاح فعل لازم است و هم به معناى «روشنگر» كه فعل متعدّى است.

پيام ها
 1- یكى از سنّت‏هاى الهى این است كه وحى را با برترى و مقامى كه دارد در دسترس انسان قرار دهد. «تلك»
 2- دایره‏ى ارشاد از طریق گفتن و شنیدن، گسترده‏تر از نوشتن و خواندن است. (كلمه‏ى قرآن قبل از كتاب آمده است) «القرآن و كتاب»
 3- حركت انبیا فرهنگى و با قرائت و كتابت همراه است. «آیات القرآن و كتاب»
 4- قرآن، كتابى بس بزرگ است. («كتابٍ»، بدون «الف و لام» و همراه با تنوین نشانه‏ى عظمت است)
 5 - قرآن براى مردم قابل درك است. «كتاب مبین»
 6- ارشاد و تبلیغ، باید با محتواى روشن و شیوه‏اى صریح و قاطع همراه باشد. «تلك - مبین»
 7- هدایت، درجات و مراحلى دارد: هدایت ابتدایى: «هُدىً للنّاس» هدایت تكمیلى: «هُدىً... للمؤمنین»
 8 - از امتیازات قرآن، مكتوب بودن: «كتاب» روشن و روشنگر بودن: «مبین» هدایت كردن: «هُدىً» و بشارت دادن است. «بُشرى»
 9- رسالت اصلى قرآن، هدایت و بشارت است و توجّه قرآن به علوم و مسائل دیگر جنبى است. «هُدىً و بُشرى»
 10- ایمان ، كلید هدایت و نجات است. «هُدىً و بشرى للمؤمنین»
 11- در هدایت شدن، قابلیّت شرط اصلى است. «للمؤمنین»
 12- براى ترویج خوبى‏ها، از خوبان تجلیل كنیم. «الّذین...»
 13- در تجلیل، محور كردار مردم است، نه نام وعنوان آنها. «یقیمون... یؤتون...»
 14- عمل، نشانه‏ى ایمان است. «للمؤمنین الّذین یقیمون...»
 15- حتّى مؤمنان اهل نماز و زكات براى تداوم كار خود به هدایت الهى نیاز دارند. «هُدىً... للمؤمنین الّذین...» در قیامت نیز انسان به مرحله‏اى از هدایت محتاج است. «یهدیهم ربّهم بایمانهم»(1)
 16- نمازى ارزش دارد كه با شرایط صحّت و كمال انجام گیرد. «یقیمون» (معناى اقامه‏ى نماز، انجام دادن آن با شرایط است)
 17- رابطه با خداوند بر رابطه با مردم مقدّم است. «یقیمون الصلاة ویؤتون الزكاة» (نماز، قبل از زكات آمده است)
 18- چون نماز و رابطه با خدا، زمینه‏ساز سایر كارهاى خیر است، نام آن در ابتدا آمده است. «الصلاة»
 19- تداوم عمل، به عمل ارزش مى‏دهد. «یقیمون - یؤتون» (فعل مضارع نشانه‏ى استمرار و تدوام است)
 20- یكى از امتیازات اسلام این است كه مسایل الهى و مردمى، معنوى و مادّى، این جهانى و آن جهانى را در كنار هم قرار داده است. «الصلاة - الزكاة»
 21- در تبلیغ، اوّل كارهایى را مطرح كنید كه براى مردم خرج ندارد. (اوّل نماز، بعد زكات) «الصلاة - الزكاة»
 22- مؤمن در برابر مسایل اجتماعى و نیاز محرومان و گرسنگان، احساس مسئولیّت مى‏كند. «یؤتون الزكاة»
 23- هركجا حسّاسیّت لازم است، كلام را تكرار كنید. (نماز وزكات با یك كلمه «الّذین» آمده، ولى یقین به معاد با دو بار كلمه‏ى «هُم» بكار رفته است.)
 24- نماز و زكاتى ارزش دارد كه با ایمان به معاد همراه باشد. «و هُم بالاخرة»
 25- اهل یقین، تنها گروه خاصّى هستند. «هم بالاخرة هم یوقنون» تكرار كلمه‏ى «هُم» نشانه‏ى این است كه این گروه، گروه خاصّى هستند.
 26- مؤمنین برنده هستند؛ با نماز خودسازى مى‏كنند و با زكات مشكلات جامعه را حل و با یقین به معاد، آینده‏ى خود را تأمین مى‏كنند. «یقیمون الصلاة... الزكاة... یوقنون»
 27- علم، به فراموشى تبدیل مى‏شود ولى یقین، با توجّه دائمى همراه است. «یوقنون»
 28- گمان و دانستن كافى نیست، باور قلبى و یقین لازم است. «یوقنون»


1) یونس، 9.

توضيحات
سیماى سوره‏ى نمل‏
 این سوره نود و سه آیه دارد و نام معروف آن به مناسبت آیه‏ى 18 كه درباره‏ى داستان مورچگان و حضرت سلیمان است، «نمل» مى‏باشد، ولى نام «سلیمان» و «طاسین» نیز بر آن نهاده شده است.
 تمام این سوره در مكّه - در جریان‏ها و مناسبت‏هاى مختلف - نازل شده و «بسم اللّه الرّحمن الرّحیم» دوبار در آن آمده است؛ یكى در آغاز سوره و دیگرى در آیه‏ى 30 در آغاز نامه‏ى حضرت سلیمان به ملكه‏ى سبأ.
 مبارزات چهار پیامبر بزرگ الهى، (موسى، سلیمان، صالح و لوط علیهم السلام) با اقوام منحرف زمان خود در این سوره آمده است كه مفصّل‏ترین آن، برخورد حضرت سلیمان با ملكه‏ى سبأ و چگونگى ایمان آوردن او به خدا مى‏باشد.
 سخن گفتن پرندگانى همچون هدهد و حشراتى چون مورچه، حضور افرادى از جنّ در لشگر و دربار سلیمان و بالاخره آوردن تخت بلقیس از یمن به شام در یك چشم بهم زدن، بخشى دیگر از آیات این سوره را به خود اختصاص داده است.

Copyright 2015 almubin.com