1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 93
تفسير 27. النمل آية 71
Number of verses: 93
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ 71
آنها می‌گویند: «این وعده (عذاب که به ما می‌دهید) کی خواهد آمد اگر راست می‌گویید؟!»

ترجمه
و مى‏گویند: اگر راست مى‏گویید، این وعده (عذاب دنیا یا قیامت) كى خواهد بود؟
 بگو: چه بسا بخشى از آن عذابى را كه با شتاب مى‏خواهید، در پى شما باشد (و به شما برسد و خود خبر نداشته باشید).
و البتّه پروردگار تو بر (این) مردم داراى بخشش است و لكن بیشترشان شكرگزار نیستند.
 و البتّه پروردگارت، آنچه را در سینه‏هاشان پنهان دارند و آنچه را آشكار مى‏نمایند، (به خوبى) مى‏داند.

نکته ها
هنگامى كه انبیا مردم را در مورد قیامت یا قهر خداوند هشدار مى‏دادند، مردم زمان وقوع قیامت را مى‏خواستند ولى از آن جا كه زمان قیامت را جز خدا كسى نمى‏داند، انبیا پاسخ نمى‏دادند و تنها نسبت به اصل قهر الهى به مردم هشدار مى‏دادند، نه زمان آن.
آنچه در سینه‏هاست؛ «ما تكنّ صدورهم» قبل از كارهاى علنى؛ «ما یعلنون» آمده و این مى‏تواند به چند دلیل باشد:
الف: افكار و نیّت‏هاى درونى، انگیزه‏ى كارهاى بیرونى است و لذا مقدّم شده است.
ب: دانستن باطن افراد مهم‏تر از دانستن ظاهر آنان است.
ج: علم خداوند به اهداف و افكار باطنى، براى منكران معاد تهدید بیشترى دارد.

پيام ها
  1- كفّاربراى مشاهده‏ى عذاب، شتابى همراه با مسخره دارند. «متى هذا الوعد ان كنتم صادقین»
 2- ندانستن جزئیّات یك حقیقت، دلیل بر انكار اصل آن نیست. (اگر زمان وقوع قیامت را نمى‏دانیم، اصل آن را تكذیب نكنیم). «متى هذا الوعد»
 3- ریشه‏ى سؤال از زمان وقوع قیامت، شك در نبوّت است. «ان كنتم صادقین»
 4- پاسخ دادن به هر سؤالى لازم نیست. (كفّار از پیامبر مى‏خواستند وقت عذاب را معیّن كند، ولى آن حضرت تعیین نمى‏كردند). «عسى أن یكون ردف لكم»
 5 - عجله‏ى مردم در نزول عذاب بر كافران، حكمت خدا را تغییر نمى‏دهد. «عسى أن یكون... الّذى تستعجلون»
 6- دنیا جاى كیفر كامل نیست. «بعض الّذى تَستعجلون»
 7- كیفرهاى الهى داراى نظام و زمان‏بندى و مرحله به مرحله است. «ردف لكم»
 8 - بیم و امید، در كنار هم سازنده است. «ردف لكم... اِنّ ربّك لذو فضل»
 9- در پى بودن قهرالهى نسبت به كفّار حتمى نیست، آنان مى‏توانند با توبه وتغییر موضع، نجات یابند. «عسى...» («عسى» به معناى بازبودن راه بازگشت است)
 10- چشیدن گوشه‏اى از عذاب دنیوى مى‏تواند وسیله‏ى هوشیارى وتوبه و نوعى فضل الهى باشد. «ردف لكم بعض الّذى تستعجلون و اِنّ ربّك لذو فضل»
 11- تأخیر در كیفر، یكى از شیوه‏هاى تربیت ونشانه‏ى لطف الهى وفرصتى براى توبه است. «اِنّ ربّك لذو فضل»
 12- اكثریّت ناسپاس، مسیر لطف خدا را تغییر نمى‏دهد. «لذوفضل... اكثرهم لایشكرون»
 13- در علم خدا شك نكنید. «اِنّ ربّك لیعلم»
 14- وقتى كه خداوند همه چیز را مى‏داند، گناه و نفاق براى چه؟ «لیعلم ما تكنّ صدورهم و مایعلنون» مخفى یا علنى بودن امور، در علم خداوند تأثیرى ندارد.
 15- ربوبیّت خداوند، مستلزم آگاهى كامل اوست. «ربّك لیعلم»
 16- علم خداوند به نهان و آشكار، ضامن عمل به وعده‏هاى اوست، پس عجله نكنید. «متى هذا الوعد... تستعجلون... انّ ربّك لیعلم...»

Copyright 2015 almubin.com