ترجمه
همانا قارون از قوم موسى بود و بر آنان ستم نمود، با آن كه ما آنقدر از گنجها (و صندوق جواهرات) به او داده بودیم كه حمل كلیدهایش بر گروه نیرومند نیز سنگین بود. روزى قومش به او گفتند: مغرورانه شادى مكن، به درستى كه خداوند شادمانان مغرور را دوست نمىدارد.
نکته ها
در تفسیر مجمعالبیان حدیثى نقل شده كه قارون پسرخالهى حضرت موسى و انسانى دانشمند بود و در خواندن تورات، مهارت بىنظیرى داشت. او ابتدا از یاران موسىعلیه السلام و از جمله گروه هفتاد نفرى ملازم آن حضرت براى اعزام به كوه طور و مناجات در آنجا بود؛ امّا به واسطه بدست آوردن ثروت بىحساب، عَلَم مخالفت برداشت و سرانجام مورد خشم و قهر الهى واقع گردید.
حضرت موسى درطول دوران مبارزهاش با سه محور اصلى فساد و طغیان، درگیر بود: یكى محور قدرت و زور كه فرعون، سردمدار آن بود. دیگرى اهرم ثروت و زَر كه قارون، مظهر آن بشمار مىرفت، و سومى عامل فریب و تزویر كه سامرى رهبرى آن را به عهده داشت. به عبارت دیگر، حضرت موسى با مثلّث شومِ زور، زر و تزویر، دست به گریبان بود.
پيام ها
1- ذكر نمونههاى تاریخى، مایهى عبرتِ آیندگان است. «اِنّ قارون...»
2- سابقهى خوب، دلیل برآینده خوب و یا چشمپوشى از انحرافات امروز نیست. «كان من قوم موسى»
3- فامیل پیامبر بودن، به تنهایى عامل موفّقیّت ونجات نیست. «كان من قوم موسى»
4- وجود بستگان منحرف، نباید از مقام افراد صالح و مصلح بكاهد. «اِنّ قارون كان من قوم موسى»
5 - ثروت بدون حساب، وسیلهى قدرت و قدرت، عاملى براى تجاوزگرى و عیّاشى است. «الكنوز - فبَغى علیهم - لاتفرح»
6- ثروت، ما را مغرور و سرمست نسازد. «لاتفرح»
7- نهى از منكر در مقابل سرمایهداران؛ حتّى بر طبقه محروم نیز لازم است. «قال له قومه لاتفرح»
8 - افراد سرمست، از محبّت الهى محرومند. «اِنّ اللّه لایحبّ الفرحین» (آرى؛ ثروت و دارایى نشانهى محبوبیّت نزد خداوند نیست.)