ترجمه
و تو امید نداشتى كه (این) كتاب (آسمانى) به تو القا گردد، (و این نزول نبود،) مگر رحمتى از سوى پروردگارت، پس (به شكرانه‏ى آن) هرگز پشتیبان كافران مباش.

نکته ها
دو شباهت میان حضرت موسى‏علیه السلام و محمّدصلى الله علیه وآله در آیات این سوره به چشم مى‏خورد:
1. حضرت موسى به امید به دست آوردن آتش، به سوى آن رفت و به نور رسید، «فلمّا اتاها نودى...» (آیه‏ى 30)، پیامبر اسلام‏صلى الله علیه وآله نیز به قصد عبادت به غار حرا رفت كه با وحى آسمانى آشنا شد. «ما كنت ترجوا ان...»
2. در آیه هفده حضرت موسى اظهار داشت: «ربّ بما اَنعمتَ علىّ فلن اكون ظهیراً للمجرمین» پروردگارا! به خاطر لطفى كه به من كردى من هرگز یاور تبهكاران نخواهم بود. در این آیه نیز خداوند به پیامبر اكرم‏صلى الله علیه وآله مى‏فرماید: «یُلقى‏ الیك الكتاب... فلا تكوننّ ظهیراً للكافرین» به خاطر كتاب آسمانى كه به تو القا شده، هرگز یاور كافران مباش.

پيام ها
1- حتّى انبیا با آن پاكى روح و كمال عبودیّت، توقّع دریافت وحى نداشته‏اند، وحى، رحمت الهى بوده است. «ما كنت ترجوا ...الاّ رحمة من ربّك»
 2- بعثت پیامبران ونزول كتب آسمانى، از شئون ربوبیّت خداوند است. «رحمة من ربّك»
 3- برائت و پرهیز از پشتیبانى كافران به قدرى مهم است كه شكرانه‏ى نزول وحى قرار گرفته است. «یُلقى‏ الیك الكتاب ... فلا تكوننّ...»
 4- هرگونه حمایت از كفر وپشتیبانى از جرم ممنوع است. «فلاتكوننّ ظهیراً للكافرین»