1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 286
تفسير 2. البقرة آية 117
Number of verses: 286
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَإِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ 117
هستی بخش آسمانها و زمین اوست! و هنگامی که فرمان وجود چیزی را صادر کند، تنها می‌گوید: «موجود باش!» و آن، فوری موجود می‌شود.

ترجمه
پدید آورنده آسمان‏ها وزمین اوست وهنگامى كه فرمان (وجود) چیزى را صادر كند، فقط مى‏گوید: باش! پس (فوراً) موجود مى‏شود.

نکته ها
او نه تنها مالك همه‏ى موجودات است، بلكه خالق آنهاست، آن هم بطور بدیع و بدون نقشه قبلى. پس او چه نیازى به فرزند دارد؟! هرگاه وجود چیزى را اراده كند، به او مى‏گوید: باش! وفوراً خلق مى‏شود. به تعبیر حضرت رضا علیه السلام : خداوند در كار خویش حتّى نیازمند گفتن كلمه »كُن« نیست، اراده‏ى او همان وآفریدن همان. [410]
در این چند آیه، با قدرت الهى آشنا شدیم: «للّه‏المشرق والمغرب» مشرق و مغرب براى اوست. «له مافى‏السّموات والارض» آسمان‏ها وزمین براى اوست. «كلٌ له قانتون» همه براى او متواضع وفرمان بردار هستند. «بدیع‏السموات والارض» پدید آورنده آسمان‏ها وزمین اوست. «كن فیكون» به فرمان او هر چیز موجود مى‏شود.
همچنان كه خداوند در یك آن مى‏آفریند، در مقام قهّاریّت نیز مى‏تواند در یك آن همه چیز را از بین ببرد. چنانكه در آیه 19 سوره ابراهیم فرموده: «ان یشأ یذهبكم و یأت بخلق جدید» ایمان به چنین قدرتى، كه وجود و عدم همه چیز بدست اوست، به انسان توانایى فوق‏العاده مى‏دهد و او را از یأس و ناامیدى باز مى‏دارد.


410) فارادةاللَّه الفعل لاغیرذلك یقول‏له كن فیكون بلالفظ ولانطق ولاهمّة ولاتفكّر« كافى، ج‏1 ص‏109.

پيام ها
1- آفرینش خداوند، همواره بدیع وابتكارى است. «بدیع»
2- خداوند مى‏تواند در یك لحظه همه هستى را بیافریند؛ «كن فیكون» هرچند حكمتش اقتضا مى‏كند كه سلسله علل در كار باشد وبه تدریج خلق شوند.

Copyright 2015 almubin.com