1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 286
تفسير 2. البقرة آية 205
Number of verses: 286
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ 205
(نشانه آن، این است که) هنگامی که روی برمی‌گردانند (و از نزد تو خارج می‌شوند)، در راه فساد در زمین، کوشش می‌کنند، و زراعتها و چهارپایان را نابود می‌سازند؛ (با اینکه می‌دانند) خدا فساد را دوست نمی‌دارد.

ترجمه
و هرگاه به قدرت و حكومت رسد براى فساد در زمین و نابودى زراعت‏ها و نسل كوشش مى‏كند و خداوند فساد را دوست ندارد.

نکته ها
كلمه «تولّى» را دو نوع مى‏توان معنا نمود: یكى به معناى به قدرت و حكومت رسیدن كه در ترجمه آمده است. و دیگر به معناى اعراض كردن است كه در این صورت معناى آیه این مى‏شود: هرگاه از حقّ و هدایت الهى اعراض نمود و از نزد تو بیرون رفت، به سراغ فتنه و فساد مى‏رود.
در آیه قبل، گفتار به ظاهر نیكوى منافقان مطرح شد و در این آیه رفتار مفسدانه‏ى آنان را بیان مى‏كند.
قرآن مى‏فرماید: «الّذین ان مكنّاهم فى الارض أقاموا الصلوة واتوا الزّكوة وأمروا بالمعروف ونَهوا عن المنكر» [592] اگر صالحان حكومت را بدست گیرند، نماز به پا مى‏دارند و زكات مى‏دهند و امر به معروف و نهى از منكر مى‏كنند. و بدین وسیله رابطه خود را با خداوند و محرومان جامعه حفظ مى‏كنند، ولى اگر نا اهل به قدرت رسید و ولایت مردم را بدست گرفت، بخاطر طوفان هوسهاى درونى و ناآگاهى‏ها و فشارهاى بیرونى، همه چیز جامعه را فداى خود مى‏كند. به گفته‏ى المیزان؛ تاریخ گواه آن است كه چه مسلمان نمایانى به نام اسلام و تظاهر به ایمان، بر مردم حاكم شده و حَرث و نَسل را نابود ساختند.
كسانى كه با جعل قوانین و تهاجم فرهنگى و تبلیغات و مواد مخدّر، سبب نابودى اقتصاد و نسل‏نو مى‏شوند، مصداق این آیه و «مفسد فى الارض» هستند.
هلاك حرث به معناى محو كشاورزى، و هلاك نسل، انحراف نسل آینده است. مراغى و فخررازى در تفاسیر خود احتمال داده‏اند كه مراد از «حرث» زنان باشند، بدلیل «نساؤكم حرث لكم» [593] و مراد از «نسل» فرزندان. یعنى طاغوت‏ها، نظام خانواده و تربیت فرزندان را نابود مى‏كنند.


592) حج، 41.
593) بقره، 223.

پيام ها
1- نااهل اگر به قدرت رسد، همه چیز را به فساد مى‏كشاند. «اذا تولّى سعى»
2- بزرگ‏ترین خطر، نابودى اقتصاد و فرهنگ امّت است. «یهلك الحرث و النسل»

Copyright 2015 almubin.com