1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 286
تفسير 2. البقرة آية 269
Number of verses: 286
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ ۚ وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ 269
(خدا) دانش و حکمت را به هر کس بخواهد (و شایسته بداند) می‌دهد؛ و به هر کس دانش داده شود، خیر فراوانی داده شده است. و جز خردمندان، (این حقایق را درک نمی‌کنند، و) متذکر نمی‌گردند.

ترجمه
(خداوند) حكمت و بینش را به هر كس بخواهد (وشایسته ببیند) مى‏دهد و به هركس حكمت داده شود، همانا خیرى فراوان به او داده شده است و جز خردمندان (از این نكته) متذكّر نمى‏گردند.

نکته ها
«ألباب» جمع «لُبّ» به معناى مغز است و به همه انسان‏ها «اولوا الالباب» نمى‏گویند، بلكه تنها به خردمندانى مى‏گویند كه عقل خود را بكار گیرند وراه زندگى و سعادت واقعى خود را بیابند.
حكمت را به معنى معرفت و شناختِ اسرار و آگاهى از حقایق و رسیدن به حقّ دانسته‏اند كه خداوند به بعضى از افراد به خاطر پاكى و تقوى و تلاش عطا مى‏كند، تا آنان وسوسه‏هاى شیطانى را از الهامات الهى باز شناخته و چاه را از راه و شعار را از شعور تشخیص دهند و این خیر كثیر است.
در روایات مى‏خوانیم: حكمت، معرفت و تفقّه در دین است. حكمت، اطاعت از خدا، شناخت امام وپرهیز از گناهان كبیره است. [746]


746) تفسیر نورالثقلین، ج‏1، ص‏287.

پيام ها
1- گرچه مال وثروت خیر است، ولى خیرِ كثیر، داشتنِ دید وقدرت تشخیص است. كسانى كه از آن خیر انفاق كنند به خیر كثیر مى‏رسند. «انفقوا...یؤتى الحكمة»
2- شیطان وعده‏ى فقر، و خداوند وعده‏ى مغفرت و فضل مى‏دهد. امّا تشخیص و انتخاب هریك از این دو راه، حكمت لازم دارد. «یؤتى الحكمة»
3- همه‏ى دنیا متاع قلیل است، [747] ولى حكمت خیر كثیر است. اگر همه امكانات مادّى فداى دست یابى به حكمت و بینش صحیح گردد، ارزش دارد. «فقد اوتى خیراً كثیرا»
4- حكمت هدیه‏اى كلیدى و مادر همه‏ى خیرات است. هركه آن را داشت چیزهاى زیادى خواهد داشت. «ومن یؤتى الحكمة فقد اوتى خیراً كثیراً»
5 - هر كسى به ارزش حكمت پى نمى‏برد. «مایذّكّر الاّ اولوا الالباب» دنیاگرایان بر مال و آمار و محاسبات مادّى تكیه مى‏كنند و سود و زیان را بر اساس مادّیات مى‏سنجند، ولى دوراندیشان عاقل و راه‏شناسان اندیشمند، از بعد دیگرى محاسبه مى‏كنند.


747) متاع الدنیا قلیل« نساء، 77.

Copyright 2015 almubin.com