1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 60
تفسير 30. الروم آية 32
Number of verses: 60
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ 32
از کسانی که دین خود را پراکنده ساختند و به دسته‌ها و گروه‌ها تقسیم شدند! و (عجب اینکه) هر گروهی به آنچه نزد آنهاست (دلبسته و) خوشحالند!

ترجمه
(شما نیز بر اساس همان فطرت)، به سوى او روى آورید و از او پروا كنید و نماز را بر پا كنید و از مشركان نباشید.
 از كسانى كه دین خود را جدا و پراكنده كردند و به دسته‏ها و فرقه‏ها تقسیم شدند؛ و هر گروهى به آنچه نزد آنهاست شادمانند.

نکته ها
كلمه‏ى «منیبین» از «انابه»، به معناى رجوع مكرّر و مداوم است.
در آیه‏ى قبل، به شخص پیامبر فرمود: «فأقم وجهك»، در این آیه به همه‏ى مردم دستور انابه و بازگشت به سوى خدا مى‏دهد. «منیبین الیه»

پيام ها
1- گرایش فطرى و درونى به دین را با مناجات و انابه و تقوا و نماز شكوفا نمایید. «منیبین الیه ...»
 2- تقوا و نماز، همسوى فطرت است. «فطرت اللّه... واتّقوه و اقیموا الصلاة»
 3- توبه و انابه، باید با كناره‏گیرى از گناه و انجام واجبات همراه باشد. «منیبین... و اتّقوه و اقیموا الصلاة»
 4- در سایه‏ى توبه و تقوا و نماز، قدرت فاصله گرفتن از شرك و تفرقه را پیدا مى‏كنید. «منیبین الیه... و لا تكونوا من المشركین»
 5 - اگر عبادت فردى، با كناره‏گیرى از تفرقه‏هاى مذهبى همراه نباشد، كارساز نیست. «لا تكونوا ... من الّذین فرّقوا»
 6- اقامه‏ى نماز، تجلّى روح تقوا در انسان است. «واتّقوه و اقیموا الصّلاة»
 7- شرك، تنها پرستیدن خورشید و ماه و بت نیست؛ هر كس كه عامل تفرقه در دین خدا شود، مشرك است. «من المشركین من الّذین فرّقوا دینهم»
 8 - مشركان در صدد تفرقه‏ى دینى مردم هستند. «المشركین... الّذین فرّقوا دینهم»
 9- جنجال‏ها و تفرقه‏هاى دینى، مانع شكوفایى فطرت و روح توبه و تقوا و نماز است. «فرّقوا دینهم»
 10- گاهى گروه‏گرایى و دلخوشى به آنچه كه داریم، ما را از حقّ‏گرایى دور مى‏كند. «كلّ حزب بمالدیهم فرحون»

Copyright 2015 almubin.com