ترجمه
و هرگاه به مردم رحمتى چشانیم، به آن شاد شوند و اگر به خاطر دستاورد گذشته (و اعمال بد) آنها، ناگوارى (و مصیبتى) به آنان رسد، ناگهان مأیوس مىشوند.
پيام ها
1- انسان، شخصیّتى تأثیرپذیر و انفعالى دارد. «فرحوا... یقنطون»
2- رحمت از خداست و ناگوارىها از عملكرد خود ما. «اذقنا النّاس رحمة - سیّئة بما قدّمت ایدیهم»
3- انسانِ دور از خدا، پوك و كم ظرفیّت است؛ با اندكى نعمت، مست مىشود و با كمى تلخى و غم، به بن بست مىرسد.(171) «رحمة فرحوا - سیّئة ... یقنطون» در صورتى كه خداوند از مردم تحمّل و ظرفیّتى را مىخواهد كه از دست رفتن نعمتها آنان را نگران و به دست آوردن نعمتها آنان را سرعت نكند. «لكیلاتأسوا على ما فاتكم ولا تفرحوا بما آتاكم»(172)
4- برخوردارى از رحمت، قطعى است، ولى مبتلا شدن به ناگوارى قطعى نیست. «اذا... اِن...» (براى برخوردارى از رحمت، كلمهى «اذا» بكاررفته كه به معناى انجام قطعى است، ولى براى گرفتار شدن، كلمهى «اِن» بكار رفته كه به معناى غیر قطعى بودن است.)
171) تنوین در كلمات «رحمة و سیّئة»، بر قلّت و كمى دلالت مىكند.
172) حدید، 23.