ترجمه
اى پیامبر! همانا ما تو را گواه (بر مردم) و بشارت دهنده و بیمدهنده فرستادیم.
و (نیز) دعوت كننده به سوى خدا به فرمان او و چراغى تابان (قرار دادیم).
نکته ها
در این دو آیه، نقش پیامبر اكرمصلى الله علیه وآله در جامعه بیان شده است.
او مردم را به سوى خدا دعوت مىكند و شیوهى او در این دعوت، بشارت و انذار است، امّا نه فقط با زبان، بلكه عمل او نیز حجّت بر مردم و الگویى براى آنان است.
پيام ها
1- باید نقش و مسئولیّت افراد را به آنان و جامعه اعلام كرد. «یا ایّها النبى انّا ارسلناك...»
2- در برابر نیشها و آزار دشمن، تجلیل لازم است. «ارسلناك شاهداً و...»
(در آیهى بعد مىخوانیم: «وَدَعْ اَذاهم»)
3- پیامبر بر اعمال مردم گواه است. «شاهداً»
4- كسى مىتواند بشارت و هشدار دهد كه بر اعمال و رفتار مردم شاهد و در صحنه حاضر باشد. «شاهداً و مبشّراً»
5 - در تبلیغ و تربیت، بشارت و انذار هر دو لازم است. «مبشّراً و نذیرا»
6- بشارت و انذار، وسیلهى دعوت انبیاست. «مبشّرا و نذیرا و داعیاً»
7- انبیا مردم را به سوى خدا دعوت مىكنند، نه خود. «داعیاً الى اللّه»
8 - انبیا نیز در برابر خداوند از خود استقلالى ندارند و موفقیّت و دعوت آنان با اذن الهى است. «باذنه»
9- پیامبر در جامعه، چراغ هدایتى است كه نور آن سبب رشد، حركت و تشخیص است. «سراجاً منیرا»