ترجمه
پروردگارا! آنان را عذاب دو چندان ده و به لعنتى بزرگ لعنت كن.
اى كسانى كه ایمان آوردهاید! مانند كسانى نباشید كه موسى را آزار دادند، پس خداوند او را از آنچه (دربارهاش به افترا) مىگفتند، تبرئه فرمود و او نزد خداوند آبرومند بود.
نکته ها
در آیهى 57 مسألهى ایذاى پیامبر مطرح شد، در این آیه تأكید مىكند كه شما مثل بنىاسرائیل نباشید كه موسى را اذیّت كردند.
مراد از تهمتى كه در مورد حضرت موسى مطرح شده، یا نسبتِ نقص جسمى است، یا نسبت قتل و یا سحر و جنون كه شناخت موضوع آن در فهم آیه نقشى ندارد.
لعنت بزرگ، شاید همان لعنت آیه 161 سورهى بقره باشد كه مىفرماید: «ان الّذین كفروا و ماتوا و هم كفّار اولئك علیهم لعنة اللّه و الملائكة و الناس اجمعین» كسانى كه كافر شدند و در حال كفر از دنیا رفتند، لعنت خداوند و فرشتگان و همهى مردم بر آنها خواهد بود.
پيام ها
1- تنها دعایى كه از دوزخیان مستجاب مىشود، دعا براى عذاب است.(445) «ربّنا آتهم ضعفین من العذاب» چون در آیهى دیگر مىفرماید: «لكلّ ضعفٌ»(446)
2- گاهى رهبران الهى، از طرف مؤمنان هدف تهمت و اذیّت قرار مىگیرند. «یا ایّها الّذین آمنوا لا تكونوا»
3- لازمهى ایمان، دورى از تهمت است. «یا ایّها الّذین آمنوا لا تكونوا...»
4- از بىاثر ماندن تهمت به اولیاى خدا درس بگیرید و تهمت نزنید. «فبرّأه اللّه»
5 - خداوند دامن انبیاى خود را از تهمتهاى دشمنان پاك مىكند. «فبرّأه اللّه...»
6- تبرئهى مردان خدا از تهمت كافى نیست، باید از آنان تجلیل شود. «فبرّأه اللّه ممّا قالوا و كان عند اللّه وجیها»
7- تبرئه از تهمت و داشتن وجاهت، شرط موفقیّت در رهبرى است. «فبرّأه اللّه ممّا قالوا و كان عنداللّه وجیها»
8 - كسى را كه به مأموریّتى مىفرستید و مسئولیّتى به او مىدهید، باید از او حمایت كنید. «فبرّأه اللّه ممّا قالوا و كان عنداللّه وجیها»