1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 54
تفسير 34. سبأ آية 33
Number of verses: 54
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَقَالَ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا بَلْ مَكْرُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ إِذْ تَأْمُرُونَنَا أَن نَّكْفُرَ بِاللَّهِ وَنَجْعَلَ لَهُ أَندَادًا ۚ وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ وَجَعَلْنَا الْأَغْلَالَ فِي أَعْنَاقِ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ 33
و مستضعفان به مستکبران می‌گویند: «وسوسه‌های فریبکارانه شما در شب و روز (مایه گمراهی ما شد)، هنگامی که به ما دستور می‌دادید که به خداوند کافر شویم و همتایانی برای او قرار دهیم!» و آنان هنگامی که عذاب (الهی) را می‌بینند پشیمانی خود را پنهان می‌کنند (تا بیشتر رسوا نشوند)! و ما غل و زنجیرها در گردن کافران می نهیم؛ آیا جز آنچه عمل می‌کردند به آنها جزا داده می‌شود؟!

ترجمه
و زیردستان به مستكبران گویند: بلكه (مایه‏ى گمراهى ما) نیرنگ شب و روز (شما بود)، آن گاه كه ما را فرمان مى‏دادید به خدا كفر ورزیم و براى او همتایانى قرار دهیم. و همین كه عذاب را مشاهده كردند پشیمانى خود را پنهان نمودند. و ما در گردن كسانى كه كفر ورزیدند غل‏ها قرار دادیم، آیا جز آن چه عمل مى‏كردند جزا داده مى‏شوند؟

نکته ها
در این آیه مى‏خوانیم كه مجرمان ندامت خود را پنهان مى‏كنند، در حالى كه در آیات و روایات دیگر آمده كه آنان ندامت خود را آشكار مى‏كنند. این تفاوت به خاطر آن است كه مواقف قیامت متفاوت است.
گرچه به گفته راغب در مفردات خود، «اسرّوا النّدامة»، هم به معناى اظهار ندامت است و هم به معناى مخفى كردن ندامت، ولى با توجّه به حدیثى كه از امام صادق‏علیه السلام وارد شده، مراد همان مخفى كردن ندامت است. امام صادق‏علیه السلام در پاسخ این سؤال كه نگاه داشتن ندامت در دل براى چیست؟ فرمود براى آنكه از سرزنش دیگران دور بمانند.(513)


513) بحار، ج 7، ص 188.

پيام ها
1- مستكبران، تلاش شبانه روزى دارند. «بل مكر الیل و النهار»
 2- پیشوایان كفر، بر اساس مكر و تدبیر فرمان مى‏دهند. «مكر الیل... اذ تأمروننا»
 3- انحراف فكرى و فرهنگى جامعه، نتیجه‏ى كار مداوم دشمنان مستكبر است. «مكر الیل و النهار اذ تأمروننا»
 4- برخورد مستكبران با زیردستان خود، برخورد امر و نهى است، نه دعوت و ارشاد. «تأمروننا أن نكفر»
 5 - پشیمانى در قیامت سودى ندارد. «اسروا الندامة... جعلنا الاغلال»
 6- عذاب‏هاى الهى با عملكرد كفّار متناسب است. «هل یجزون الا ما كانوا یعملون»

Copyright 2015 almubin.com