1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 75
تفسير 39. الزمر آية 49
Number of verses: 75
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
فَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ ۚ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ 49
هنگامی که انسان را زیانی رسد، ما را (برای حلّ مشکلش) می‌خواند؛ سپس هنگامی که از جانب خود به او نعمتی دهیم، می‌گوید: «این نعمت را بخاطر کاردانی خودم به من داده‌اند»؛ ولی این وسیله آزمایش (آنها) است، امّا بیشترشان نمی‌دانند.

ترجمه
پس چون سختى و ضررى به انسان رسد ما را مى‏خواند، سپس همین كه از جانب خود نعمتى به او عطا كنیم گوید: «بر اساس علم و تدبیرم نعمت‏ها به من داده شده» (چنین نیست) بلكه آن نعمت وسیله‏ى آزمایش است، ولى بیشتر مردم نمى‏دانند.

نکته ها
در قرآن بارها از این مطلب سخن به میان آمده است كه انسان هنگام خطر به خداوند رو مى‏كند ولى همین كه از خطر رهایى یافت، خدا را فراموش مى‏كند كه این نشانه ناسپاسى انسان است.

پيام ها
1- انسان موجودى آسیب‏پذیر است. «مسّ الانسان ضُرّ»
 2- انسان به قدرى عاجز است كه به مجرّد رسیدن خطر فریاد مى‏زند. «مَسّ الانسان ضُرّ دَعانا»
 3- تلخى‏ها، نتیجه‏ى عملكرد انسان و مایه‏ى آزمایش است، ولى نعمت‏ها لطف الهى است. «مسّ الانسان ضُرّ... خوّلناه نعمة منا»
 4- فشارها و حوادث انسان را به ناتوانى خود معترف و فطرت خداجویى را در انسان بیدار و شكوفا مى‏كنند. «فاذا مسّ الانسان ضُرّ دعانا»
 5 - نیایش خالصانه سبب جلب رحمت خداست. «دعانا... خوّلناه نعمة»
 6- رفاه و آسودگى، بستر غفلت و غرور است. «خوّلناه نعمة... انّما اوتیته على علمٍ»
 7- انسان، موجودى ناسپاس است. «خوّلناه نعمة... انّما اوتیته على علمٍ»
 8 - آنچه مورد انتقاد است نادیده گرفتن لطف خداست، نه آنكه علم و دانش در رشد و توسعه زندگى بى‏اثر است. «قال انّما اوتیته»
 9- بیشتر مردم نمى‏دانند كه نعمت‏ها و تلخى‏ها وسیله آزمایش هستند تا سپاسگزار و ناسپاس از هم شناخته شوند. «بل هى فتنة ولكن اكثرهم لا یعلمون»

Copyright 2015 almubin.com