1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 75
تفسير 39. الزمر آية 67
Number of verses: 75
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ 67
آنها خدا را آن گونه که شایسته است نشناختند، در حالی که تمام زمین در روز قیامت در قبضه اوست و آسمانها پیچیده در دست او؛ خداوند منزّه و بلندمقام است از شریکیهایی که برای او می‌پندارند

ترجمه
بلكه تنها خدا را پرستش كن و از سپاس گزاران باش.
و خدا را آن گونه كه حقّ اوست قدردانى نكردند (و او را نشناختند)، در حالى كه روز قیامت زمین یكسره در قبضه‏ى قدرت اوست و آسمان‏ها به دست قدرت او در هم پیچیده‏اند. او منزه است و از آن چه شریك او قرار مى‏دهند، برتر است.

نکته ها
امام صادق علیه السلام فرمود: مراد از «یمین» دست قدرت خداست.(68)
فرمان‏هاى خداوند دو نوع است:
1. دستور مولوى كه خداوند به عنوان مولا صادر مى‏كند و عقل را به اسرار آن راهى نیست، نظیر فرمان طواف در مكّه. «و لیطّوفوا بالبیت العتیق»(69)
2. دستور ارشادى، كه عقل نیز راز و رمز آن را درك مى‏كند و حكم خداوند، ارشاد به حكم عقل است، نظیر جمله «كن من الشاكرین» زیرا تشكّر در برابر ولى نعمت را عقل حكم مى‏كند.


68) توحید صدوق، ص 161.
69) حج، 29.

پيام ها
 1- یكتا پرستى راه نجات از خسارت است. «لتكونن من الخاسرین بل اللّه فاعبد»
 2- بهترین راه تشكّر از خداوند عبادت است. «فاعبد و كن من الشاكرین»
 3- توحید، نشانه‏ى شناخت درست و قدرشناسى است و شرك، برخاسته از عدم شناخت و قدردانى است. «و ما قدرو اللّه حقّ قدره»
 4- آسمان و زمین در برابر قدرت الهى ناچیزند. «قبضته - مطویّات بیمینه»
 5 - براى شناخت بهتر خداوند، باید به قدرت و احاطه‏ى مطلقه‏ى او توجّه كنیم. «و ما قدروا اللّه حقّ قدره و الارض جمیعاً... و السموات...»
 6- به سراغ دیگران نرویم، كه همه چیز تنها به دست خداست. «و الارض... و السموات مطویّات... سبحانه و تعالى عمّا یشركون»

Copyright 2015 almubin.com