1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 54
تفسير 41. فصلت آية 49
Number of verses: 54
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
لَّا يَسْأَمُ الْإِنسَانُ مِن دُعَاءِ الْخَيْرِ وَإِن مَّسَّهُ الشَّرُّ فَيَئُوسٌ قَنُوطٌ 49
انسان هرگز از تقاضای نیکی (و نعمت) خسته نمی‌شود؛ و هرگاه شرّ و بدی به او رسد، بسیار مأیوس و نومید می‌گردد!

ترجمه
و هر چه را كه از پیش همواره مى‏خواندند، از نزد آنان محو شود، و مى‏فهمند كه برایشان هیچ راه فرارى نیست.
 انسان منحرف از دعاى خیر خسته نمى‏شود و هرگاه شرّى به او رسد پس بسیار مأیوس و نومید مى‏شود.

نکته ها
«محیص» به معناى گریز یا محل گریز است. بعضى كلمه‏ى «یؤوس» و «قنوط» را مرادف هم گرفته‏اند، ولى فخر رازى مى‏گوید: یأس، نومیدى در درون است و قنوط، اظهار نومیدى به دیگران است.
شاید مراد از خیر در آیه ثروت دنیا باشد چنان كه در جاى دیگر مى‏خوانیم: اگر كسى از دنیا رفت و خیرى بر جا گذاشت، چنین و چنان كنید. «ان ترك خیراً الوصیة»(81)


81) بقره، 180.

پيام ها
1- در صحنه قیامت، جلوه حقّ به گونه‏اى است كه همه معبودهاى باطل رنگ مى‏بازند و محو مى‏گردند و پوچى آنها براى مشركان نیز روشن مى‏شود. «ضلّ عنهم ما كانوا یدعون»
 2- مشرك در قیامت، گذشته‏ى خود را باطل و آینده‏ى خود را در بن بست مى‏بیند. «ضلّ... من قبل... من محیص»
 3- انسان از طلب خیر، سیر و خسته نمى‏شود و به خاطر حرص و آز و افزون‏خواهى كه جزو سرشت اوست، همه‏ى چیزهاى خوب را براى خود مى‏خواهد. «لا یسأم الانسان من دعاء الخیر»
 4- انسان منحرف، كم‏ظرفیّت است و در اولین برخورد با سختى‏ها خود را در بن بست مى‏پندارد. «یؤوس قنوط»

Copyright 2015 almubin.com