ترجمه
و آنچه از مصیبت به شما رسد پس به خاطر دست آورد خودتان است و او از بسیارى (گناهانتان) در مىگذرد.
و شما نمى توانید (خدا) را در زمین به عجز آورید (و از سلطه او خارج شوید) و براى شما از غیر خداوند هیچ سرپرست و یاورى نیست.
نکته ها
سؤال: اگر مصیبتها به خاطر عملكرد خود ماست، پس مصائب اولیاى خداوند چه توجیهى دارد؟
پاسخ: برنامهها و سنّتهاى الهى متعدّد است، یكى از سنّتها چشاندن مزه تلخ عملكرد به انسان گناهكار است كه در این آیه آمده است ولى یكى دیگر از سنّتهاى الهى رشد مردم در لابلاى حوادث و آزمایشهاى پى در پى است. لذا حوادث تلخ كه براى معصومین رخ مىدهد براى رشد معنوى و دریافت درجه و الگو بودن آنان براى دیگران است. در حدیث مىخوانیم: «البلاء للظالم ادب و للمؤمن امتحان و للاولیاء درجة»(35) حوادث تلخ براى ظالم وسیله ادب و براى مؤمن وسیله آزمایش و براى اولیاى الهى وسیله قرب بیشتر است.
مشابه این آیه، آیه 41 سوره روم است كه مىفرماید: «ظهر الفساد فى البرّ و البحر بما كسبت ایدى الناس لیذیقهم بعض الّذى عملوا لعلهم یرجعون» به خاطر عملكرد مردم، در دریا و خشكى فساد پدید آمد كه گوشهاى از عملكردشان را بچشند.
35) بحار، ج 80، ص189.
پيام ها
1- میان رفتار انسان و حوادث تلخ و شیرین زندگى رابطه است. «ما اصابكم... فبما كسبت ایدیكم»
2- مشكلات انسان، تنها عكسالعمل بخشى از خلافهاى اوست، نه تمام آن. زیرا خداوند از بسیارى خطاهاى انسان در مىگذرد. «و یعفو عن كثیر»
3- مصیبتها جنبه هشدارى دارد و اگر انتقامى بود عفو در كار نبود. «و یعفو عن كثیر»
4- دود جنایات بشر به چشم خودش مىرود و به خداوند ضربهاى نمىزند. «و ما انتم بمعجزین»
5 - انسانها نمىتوانند همه عوامل را تحت سلطه خود بگیرند و از آثار گناهانشان بگریزند. «و ما انتم بمعجزین»
6- انگیزه بسیارى خلافها بدست آوردن یاور و حامى است، در حالى كه یاور حقیقى خداست. «و ما لكم من دون اللّه من ولىّ ولا نصیر»