1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 89
تفسير 43. الزخرف آية 5
Number of verses: 89
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
أَفَنَضْرِبُ عَنكُمُ الذِّكْرَ صَفْحًا أَن كُنتُمْ قَوْمًا مُّسْرِفِينَ 5
آیا این ذکر [= قرآن‌] را از شما بازگیریم بخاطر اینکه قومی اسرافکارید؟!

ترجمه
آیا به خاطر آنكه شما گروهى اسرافكارید ما ذكر (قرآن) را از شما بازگردانیم.
و چه بسیار پیامبرى كه در میان پیشینیان فرستادیم.
و هیچ پیامبرى به سراغشان نمى‏آمد مگر آنكه او را مسخره مى‏كردند.
پس ما كسانى را كه از نظر قدرت سخت‏تر از این اسرافكاران بودند هلاك كردیم و سرنوشت پیشینیان تكرار شد.

نکته ها
«صفح» به معناى روى گرداندن است و «بطش» به معناى گرفتن همراه با قدرت و شدّت.
در فرهنگ قرآن، اسراف به هر كارى كه موجب به هدر رفتن نعمت‏هاى الهى گردد گفته مى‏شود. لذا در این آیات، افراد بى اعتنا به كتاب آسمانى، مسرف خوانده شده‏اند.

پيام ها
1- وجود چند مزاحم نباید مانع ارائه خیر شود. «أفنضرب عنكم الذكر...»
 2- قرآن وسیله‏ى بیدارى است. «الذكر»
 3- بى اعتنایى به تذكّرات الهى، نمونه‏اى از اسراف است. «كنتم قوماً مسرفین»
 4- فرستادن انبیا یكى از سنّت‏هاى الهى است. «كم ارسلنا... فى الاولین»
 5 - همه انبیا گرفتار استهزاى مخالفان بودند و هر پیامبرى، باید از وضع پیامبران قبلى آگاه باشد تا به خاطر استهزاى گروهى دست از كار خود برندارند. «ما یأتیهم من نبىّ الا كانوا به یستهزؤن»
 6- انبیا به سراغ مردم مى‏رفتند. «یأتیهم»
 7- آشنایى با مشكلات دیگران سبب تسلّى دل و نوعى آمادگى روحى است. «ما یأتیهم... الا... یستهزؤن»
 8 - استهزا، شیوه‏ى دائمى مخالفان انبیا بوده است. «كانوا به یستهزؤن»
 9- ابتدا اتمام حجّت، سپس مجازاتِ معاندان. «یأتیهم من نبى... اهلكنا...»
 10- استهزاى مردان خدا، سبب هلاكت و نابودى است. «یستهزؤن فاهلكنا»
 11- از افراد لایقى كه براى مأموریّتى اعزام مى‏كنید، حمایت كنید. «یستهزؤن - اهلكنا»
 12- هیبت ابرقدرت‏ها را بشكنید. «اهلكنا اشد منهم بطشا»
 13- قدرت مردم مانع قهر الهى نیست. «اهلكنا اشد منهم بطشاً»
 14- تاریخ و حوادث آن قانونمند و داراى سنّت و اصول مخصوص به خود است. «مضى مثل الاولین»

Copyright 2015 almubin.com