1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 59
تفسير 44. الدخان آية 34
Number of verses: 59
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ 34
اینها [= مشرکان‌] می‌گویند:

ترجمه
البتّه این مشركان (زمان تو) پیوسته مى‏گویند: غیر از این مرگ اول ما (چیز دیگرى در كار) نیست و ما بار دیگر زنده نخواهیم شد.
 پس اگر شما (پیامبران) راستگو هستید، پدران (مرده) ما را باز آورید.
 آیا مشركان مكه (از نظر موقعیّت) بهترند یا قوم تبّع و دیگرانى كه قبل از آنان بودند. ما آنان را به خاطر آنكه قومى تبهكار بودند هلاك كردیم. (پس چرا اینها عبرت نمى‏گیرند).

نکته ها
در اینكه قوم «تُبّع» چه كسانى هستند نظرهاى مختلفى است از جمله:
الف) پادشاهان یمن كه چون مردم تابع آنان بودند به نام تُبّع خوانده شدند.
ب) پادشاهانى كه یكى پس از دیگرى روى كار آمدند. (یعنى یكى تابع دیگرى بود)
ج) تبع نام شخصى است كه خودش خوب بود ولى پیروانش بد بودند.
در قرآن عواملى سبب هلاكت و گرفتارى به قهر الهى شمرده شده است از جمله:
فسق، مكر، كفر، تكذیب، ظلم، استكبار، طغیان و گناه.
چنانكه مى‏فرماید: «فاهلكوا بالطاغیة»(11) به خاطر طغیان نابود شدند، و یا «فاخذهم اللّه بذنوبهم»(12) به خاطر گناهانشان آنان را گرفتار كردیم.
براى افراد لجوج، معجزه آوردن بى اثر است، كسى كه با قاطعیّت مى‏گوید: پس از مرگ خبرى نیست و این گونه پیش داورى دارد و با لحن «اِن كنتم صادقین» سخن مى‏گوید لجوج است.


11) حاقّه، 5 .
12) آل‏عمران، 11

پيام ها
 1- بازگو كردن عقاید باطل و خرافات دیگران اگر اثر منفى نداشته باشد مانعى ندارد. «لیقولون...»
 2- ایمان به معاد، مرز ایمان و شرك است. (مشركان، خالقیّت خدا را قبول داشتند، امّا قیامت را نمى‏پذیرفتند.) «و ما نحن بمنشرین»
 3- انتخاب معجزه با خداست، نه با مردم. «فأتوا بأبائنا»
 4- تاریخ، بهترین درس عبرت است. «قوم تبع»
 5 - جرم و گناه وسیله هلاكت است. «اهلكناهم... كانوا مجرمین»

Copyright 2015 almubin.com