ترجمه
قوم عاد (پیامبر خود را) تكذیب كردند، پس عذاب و هشدار من چگونه بود؟
ما بر آنان در روز شوم، دنباله‏دار تند بادى سخت و سرد فرستادیم.
(تندبادى كه) مردم را همچون تنه‏هاى درخت خرماى ریشه‏كن شده از جا برمى‏كند.
پس عذاب و هشدار من چگونه بود؟
و همانا ما قرآن را براى پندپذیرى آسان نمودیم، پس آیا پندپذیرى هست؟

نکته ها
مراد از «یوم نحسٍ مستمر» آن است كه این تندباد در چند روز پى در پى بوده است، چنانكه در سوره‏ى فصّلت آیه‏ى 16 مى‏فرماید: باد را در چند روز شوم بر آنان وزاندیم. پس مراد از «مستمر» در این آیه، یعنى روزهاى پیوسته و دنباله‏دار. در آیه 7 سوره حاقّه، این ایام شوم هفت شب و هشت روز بیان شده است: «سبع لیالٍ و ثمانیة ایام»
«منقعر» از «قعر» به معناى ریشه‏كن شده است. «أعجاز» جمع «عَجُز» به معناى قسمت عقب یا پایین و تنه است.
بدى یا خوبى زمان، یا به خاطر حوادث خوب و بدى است كه در آن‏ها واقع مى‏شود و یا در جوهر زمان نحسى، یا خیرى است كه ما از آن خبر نداریم.

پيام ها
 1- قوم عاد از هلاكت قوم نوح عبرت نگرفتند. «كذبت قبلهم قوم نوح... كذبت عاد»
 2- سیماى قوم عاد، تكذیب و انكار است. «كذّبت عاد»
 3- میان انذار و عذاب رابطه است. (ابتدا انذار و اگر اثر نكرد عذاب) «فكیف كان عذابى و نذر»
 4- در تاریخ و سرنوشت ملت‏ها تفكّر كنید. «فكیف كان...»
 5 - نتیجه‏ى تكذیب، قهر الهى است. «كذّبت... عذابى»
 6- عوامل طبیعى مثل باد مى‏توانند وسیله‏ى كیفر مردم باشند. «كذّبت عاد... ریحاً صرصرا»
 7- زمان‏ها یكسان نیستند. (بعضى زمان‏ها مبارك‏اند، همچون شب قدر، «لیلة مباركة» و برخى شوم و نحس.) «یوم نحسٍ»
 8 - با اراده‏ى خداوند باد هم مى‏تواند عامل رویش باشد، «ارسلنا الریاح لواقح»(10) و هم مى‏تواند عامل ریزش باشد. «تنزع الناس كانهم اعجاز نخل منقعر»
 9- بشر، هركه باشد، در برابر قهر الهى خار و خسى بیش نیست. «تنزع الناس كانّهم اعجاز نخل...»
 10- قوم عاد، مردمى تنومند و قوى بودند كه از بن ریشه‏كن شدند. «كانّهم اعجاز نخل»
 11- در تربیت، تكرار برخى مطالب ضرورى است. جمله‏ى «فكیف كان عذابى و نذر» تكرار شده است.
 12- در نقل تاریخ، هدف اصلى (عبرت‏گرفتن) فراموش نشود. (بعد از بیان هر بخش، نقطه اصلى تكرار شده است) «لقد یسّرنا القرآن للذّكر فهل من مدّكرٍ»