1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 55
تفسير 54. القمر آية 4
Number of verses: 55
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَلَقَدْ جَاءَهُم مِّنَ الْأَنبَاءِ مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ 4
به اندازه کافی برای بازداشتن از بدیها اخبار (انبیا و امّتهای پیشین) به آنان رسیده است!

ترجمه
و همانا از خبرهاى مهم، آن چه مایه دست برداشتن (از كفر) است، براى آنان آمد.
 (با این كه آن اخبار،) حكمتى رسا بود، ولى بیم‏دهندگان (براى افراد لجوج)، سودى نداشتند.
پس، از آنان روى بگردان، (و منتظر باش) روزى را كه آن دعوت كننده، (آنان را) به سوى چیزى ناخوش (و عذاب دوزخ) فرا خواند.

نکته ها
«مزدجر» از «زجر» به معناى طرد و منع است، یعنى خبرهایى از قیامت كه مى‏تواند مانع ارتكاب گناه گردد. «نُكُر» به معناى امرى ناشناخته و ناخوشایند است.

پيام ها
 1- مصلحان و مبلّغان، باید از تاریخ گذشتگان و حوادث مهم آگاه باشند. «جاءهم من الانباء»
 2- آشنایى با تاریخ مى‏تواند وسیله‏ى هوشیارى و بیدارى و بازدارنده‏ى انسان از گناه باشد. «من الانباء ما فیه مُزدَجر»
 3- اخبار قیامت در قرآن، مى‏تواند وسیله بازداشتن انسان از كفر و گناه باشد. «اقتربت الساعة... الانباء ما فیه مزدجر»
 4- حوادث و داستانهاى واقعى تاریخ، حكمت‏آموز است. «جاءهم من الانباء... حكمة بالغة»  تأثیر نكردن تبلیغات دینى پیامبران در مردم، نشانه‏ى بد بودن مبلّغ یا ضعیف بودن مطلب نیست.
 5 - خداوند اتمام حجّت مى‏كند، «حكمة بالغة» ولى مردم هشدارها را نادیده مى‏گیرند. «فما تغن النذر»
 6- اگر هوا و هوس‏ها بر انسان حاكم باشد، نه تبلیغ مستقیم پیامبر مؤثر است و نه تبلیغ غیرمستقیم او. «اتّبعوا اهوائهم... جائهم من الانباء مافیه مزدجر... فماتغن النذر»
 7- مربّى حكیم، هشدارهاى خود را در لابلاى داستان‏هاى صحیح بیان مى‏كند. «انباء، حكمة، النذر»
 8 - پیام‏هاى قرآن، معقول و قابل شناخت است، نه دور از حیطه‏ى درك بشر. «حكمة بالغة»
 9- دلسوزى و مسئولیّت، حدّ و حدودى دارد و گاهى اعراض لازم است. (بعد از نقل بیان حكمت و هشدارهاى پى‏درپى در هدایت و تربیت، باید اعراض كرد). «فتولّ عنهم» سعدى گوید:
 زمین شوره سنبل بر نیارد
در آن تخم عمل ضایع مگردان‏
 10- در قیامت، منادیانى هستند كه مردم را به دوزخ فرامى‏خوانند. «یدع الداع»
 11- صحنه‏هاى قیامت براى منحرفان و افرادى كه پیامبر از آنان رویگردان شده، بسیار، ناخوشایند و غیرمنتظره است. «شى‏ء نُكُر»

Copyright 2015 almubin.com