ترجمه
هركه روى زمین است، فنا پذیرد
و (تنها) ذات پروردگارت كه داراى شكوه و اكرام است، باقى مىماند.
پس كدام یك از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مىكنید؟
نکته ها
در آیه 185 سوره آلعمران خواندیم: «كلّ نفس ذائقة الموت» هر انسانى طعم مرگ را مىچشد. در آخرین آیه سوره قصص نیز خواندیم: «كلّ شىء هالك الاّ وجهه» هر موجودى هلاك مىشود، جز ذات پروردگار. در این سوره نیز مىخوانیم: «كلّ من علیها فان و یبقى وجه ربّك»
در آیات قبل، نعمتها معرّفى شد، در این آیه مىفرماید: زمان بهرهگیرى از نعمتها كم است، فرصت را غنیمت شمارید كه همه رفتنى هستید.
گرچه همه موجودات فانى هستند ولى هر كس در مسیر الهى باشد و كار او رنگ الهى بگیرد، آن نیّت خالص كه «وجه ربّ» است، كار فانى او را باقى مىكند.
پيام ها
1- مرگ، یك قانون عام و فراگیر است. «كلّ مَن علیها فان»
2- به كسى جز خدا تكیه نكنیم كه همه فناپذیرند.«كلّ من علیها فان ویبقى وجه ربّك»
3- ارزش انسان با تقرّب به خداوند است، نه داشتن امكانات. «كلّ مَن علیها فان و یبقى وجه ربّك»
4- مرگ، گامى در مسیر تربیت انسان است. «كلّ مَن علیها فان و یبقى وجه ربّك»
5 - پیامبر، تحت تربیت و ربوبیّت خاصّ خداوند است. «ربّك»
6- مرگ موجودات، نشانه نقص و تمام شدن قدرت و كرم الهى نیست كه او صاحب جلال و كرامت است. «كلّ من علیها فان و یبقى... ذوالجلال و الاكرام»
7- جلال الهى همراه با رحمت و رأفت است. «ذوالجلال و الاكرام»
8 - مرگ، نعمت است. «كلّ من علیها فان... فباىّ آلاء ربّكما» (با آنكه در آیات 26 و 27 نام هیچ نعمت مادّى نیامده، امّا در آیه 28، باز هم جملهى «فباىّ آلاء...» تكرار شده است پس مرگ نیز نعمت است.)
9- جن نیز همچون انسان، مرگ دارد. زیرا خطاب «ربّكما» به جنّ و انس بازمىگردد. «كلّ من علیها فان... فباىّ آلاء ربّكما»