ترجمه
به او بیان آموخت.
نکته ها
حضرت علىعلیه السلام مىفرماید: «لاتجعلنّ ذرب لسانك على من انطقك و بلاغة قولك على من سدّدك»(41) تندى و تیزى زبانت را براى كسى كه تو را سخن گفتن تعلیم داده قرار مده و بلاغت و زیبایى كلامت را به رخ كسى كه گفتار تو را قاعدهمند و زیبا كرده، مكش.
قدرت بیان و سخن گفتن، هدیه الهى به انسان است و قرآن براى شیوه بیان دستوراتى داده است، از جمله:
مستدل و محكم باشد. «قولاً سدیداً»(42)
پسندیده و به اندازه باشد. «قولاً معروفاً»(43)
نرم و مهربانانه باشد. «قولاً لیّناً»(44)
شیوا و رسا و واضح باشد. «قولاً بلیغاً»(45)
كریمانه و بزرگوارانه باشد. «قولاً كریماً»(46)
زیبا، نیكو و مطلوب باشد. «قولوا للنّاس حسناً»(47)
بهترینها گفته شود. «یقولوا الّتى هى احسن»(48)
حتّى مجادلات و گفتگوهاى انتقادى، به بهترین وجه باشد. «جادلهم بالّتى هى احسن»(49)
41) نهجالبلاغه، حكمت 411.
42) نساء، آیه 9.
43) بقره، آیه 235 .
44) طه، آیه 44.
45) نساء، 63.
46) اسراء، 23.
47) بقره، 83 .
48) اسراء، 53 .
49) نحل، 125.
پيام ها
1- علم، برترین كمالى است كه خداوند به انسان عطا كرده است. «علّم... علّمه» (علم و تعلیم قبل و پس از خلقت انسان تكرار شده است)
2- زبان و لغت خاص مهم نیست، اصل قدرت بیان مهمّ است. «علّمه البیان»
3- زبان، وسیله بیان است، اصل بیان هدیه الهى است. «علّمه البیان»
4- پدر و مادر، قوّهى سخن گفتن را كه خداوند در نهاد هر نوزادى نهفته است، آشكار مىكنند و به فعلیّت مىرسانند. «علّمه البیان»
5 - آفرینش انسان در میان دو تعلیم الهى قرار گرفته است. «علّم القرآن، خلق الانسان، علّمه البیان»
6- قدرت بیان، جلوهاى از رحمت الهى است. «الرّحمن... علّمه البیان»
7- كسانى كه توانایى سخن گفتن به چند زبان را دارند، هنر خود را از خدا بدانند. «علّمه البیان»
8 - علمى مورد ستایش است كه بیان شود. «علّم القرآن... علّمه البیان»