ترجمه
 آنچه در آسمان‏ها و زمین است مى‏داند و آنچه را پنهان مى‏كنید و آنچه را آشكار مى‏سازید، مى‏داند و خداوند به آنچه در سینه‏هاست به خوبى آگاهى دارد.

نکته ها
در این آیه سه مرتبه از علم خداوند سخن به میان آمده است: علم به تمام موجودات هستى «ما فى السموات و الارض»، علم به آشكار و نهان انسان‏ها «ما تسرّون و ما تعلنون»، علم به افكار و نیّت‏ها «ذات الصدور». آن هم علم دائمى كه از قالب فعل مضارع «یعلم» استفاده مى‏شود و علم عمیق كه از قالب «علیم» استفاده مى‏شود.
ایمان به اینكه خداوند ناظر بر اعمال ما مى‏باشد و همه چیز را مى‏داند، بهترین وسیله براى دورى از گناه و حفظ تقوا است.
با توجه به اینكه در آیه قبل فرمود: «و الیه المصیر» بازگشت همه به سوى اوست، این آیه به منزله پاسخ از یك سؤال مقدّر است و آن اینكه: انسان‏هایى كه بعد از مردن، پوسیده و متلاشى و پراكنده مى‏شوند چگونه به سوى خدا بازمى‏گردند؟! آیه پاسخ مى‏دهد: خداوند به تمام ذرّات متلاشى و پراكنده شده آگاه است و مخلوط شدن اجزاى مردگان، سبب گم‏شدن و از بین رفتن آنها نمى‏شود.

پيام ها
 1- علم خداوند، محدود به زمان و مكان و اشیا یا امور خاص نیست. هم به آسمان‏ها و زمین علم دارد و هم به آنچه پنهانى یا علنى انجام شود، آگاه است. «یعلم ما فى السموات... یعلم ما تسرّون...»
 2- انسان، رها نیست، بلكه زیر نظر خداست. «یعلم ما تسرّون و ما تعلنون»
 3- پنهان و آشكار براى خداوند یكسان است. «تسرّون... تعلنون»
 4- خداوند، هم به كارهاى مخفیانه انسان آگاه است و هم به افكار و انگیزه‏ها و اسرار نهفته در سینه او. «تسرّون... ذات الصدور»