1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 165
تفسير 6. الأنعام آية 76
Number of verses: 165
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَىٰ كَوْكَبًا ۖ قَالَ هَٰذَا رَبِّي ۖ فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ 76
هنگامی که (تاریکی) شب او را پوشانید، ستاره‌ای مشاهده کرد، گفت: «این خدای من است؟» امّا هنگامی که غروب کرد، گفت: «غروب‌کنندگان را دوست ندارم!»

ترجمه
پس چون شب بر او پرده افكند ستاره‏اى دید، گفت: این پروردگار من است. پس چون غروب كرد، گفت: من زوال پذیران را دوست ندارم.

نکته ها
در زمان ابراهیم‏علیه السلام ستاره‏پرستى رایج بوده و ستاره را در تدبیر هستى مؤثّر مى‏پنداشتند.
سؤال: آیا پیامبر بزرگى همچون حضرت ابراهیم حتّى براى یك لحظه مى‏تواند ستاره یا ماه و یا خورشید را بپرستد؟
پاسخ: مجادله و گفتگوى حضرت ابراهیم با مشركان، از باب مماشات و نشان دادن نرمش در بحث، براى رد عقیده‏ى طرف است، نه اینكه عقیده‏ى قلبى او باشد زیرا شرك با عصمت منافات دارد. گفتن كلمه‏ى «یا قوم» در دو آیه‏ى بعد نشانه‏ى مماشات در گفتن «هذا ربّى» است، به همین دلیل وقتى غروب ماه و خورشید را مى‏بیند، مى‏گوید: من از شرك شما بیزارم، و نمى‏گوید از شرك خودم (آیه 78).
به علاوه در آیه‏ى قبل خواندیم كه خداوند، ملكوت آسمان‏ها و زمین را به ابراهیم نشان داد و او به یقین رسید و آغاز این آیه با حرف «فاء» شروع شد، یعنى نتیجه آن ملكوت و یقین این نوع استدلال بود.
موجودى كه طلوع و غروب دارد، محكوم قوانین است نه حاكم بر آنها. ابراهیم، ابتدا موقّتاً پذیرش آن را اظهار مى‏كند تا بعد با استدلال ردّ كند.

پيام ها
1- یكى از شیوه‏هاى احتجاج، اظهار همراهى با عقیده‏ى باطل و سپس ردّ كردن آن است. «هذا ربّى»
2- بیدار كردن فطرت‏ها، فعال كردن اندیشه‏ها و توجّه به احساسات، از بهترین شیوه‏هاى تبلیغ است. «لا اُحبّ الافلین»
3- محبوب واقعى كسى است كه محدود به مكان، زمان و موقّت نباشد. «لاأحبّ الافلین»
4- معبود، باید محبوب و عبادت باید عاشقانه باشد، روح دین، عشق است. «لاأحبّ الافلین»

Copyright 2015 almubin.com