ترجمه
و بر فراز شما هفت (آسمان) استوار بنا كردیم.
و (خورشید را) چراغى فروزان قرار دادیم.
و از ابرهاى متراكم و فشرده، آبى فراوان فرو فرستادیم.
تا بوسیله آن دانه و گیاه و باغهاى پر درخت بیرون آوریم.
نکته ها
«معصرات» از «عصر» به معناى فشردن، یا صفت ابرهاى بارانزاست كه گویا چنان خود را مىفشرند كه باران ببارند و یا صفت بادهایى كه ابرها را متراكم و فشرده مىسازد تا از آنها باران ببارد.(3)
پيام ها
1- خداوند اداره هستى را بر اساس یك نظام مشخص (نظام سببیّت و علّت و معلول) قرار داده است. (نور و حرارت خورشید همراه با ابر و باران، عامل تولید دانه و گیاه مىشود.) «سراجاً وهّاجاً... ماءً سجاجاً لنخرج به حبّاً و نباتاً»
2- قرآن، شعر نیست، امّا از آهنگ و موسیقى خاصّى برخوردار است. «وهّاجاً، ثجّاجاً، نباتاً»
3- اسباب و وسایل طبیعى، نباید ما را از خداوند غافل كند. «لنخرج به...»
4- خداوندى كه زمین مرده را با نزول باران به صورت بوستانى پر درخت در مىآورد، از زنده كردن مردگان عاجز نیست. «لنخرج به... جنّات الفافاً»