1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 206
تفسير 7. الأعراف آية 131
Number of verses: 206
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
فَإِذَا جَاءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قَالُوا لَنَا هَٰذِهِ ۖ وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّيَّرُوا بِمُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ ۗ أَلَا إِنَّمَا طَائِرُهُمْ عِندَ اللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ 131
(اما آنها نه تنها پند نگرفتند، بلکه) هنگامی که نیکی (و نعمت) به آنها می‌رسید، می‌گفتند: «بخاطر خود ماست.» ولی موقعی که بدی (و بلا) به آنها می‌رسید، می‌گفتند: «از شومی موسی و کسان اوست»! آگاه باشید سرچشمه همه اینها، نزد خداست؛ ولی بیشتر آنها نمی‌دانند!

ترجمه
پس هرگاه خوبى و خوشى به سراغشان مى‏آمد، مى‏گفتند: این حقّ (ما و به خاطر لیاقت) ماست، ولى اگر تلخى و بدى به آنان مى‏رسید، به موسى و پیروانش فال بد مى‏زدند، بدانید كه سرچشمه‏ى شومى‏هایشان نزد خداست (و اوست كه آنان را به خاطر رفتار بدشان كیفر مى‏دهد)، ولى اكثرشان نمى‏دانند.

نکته ها
«یَطیّروا» از «تَطَیُّر»، به معناى فال بد زدن است. چون عرب‏ها اغلب فال بد را از طریق پرواز پرنده یا صداى آن مى‏دانستند، به هر گونه فال بد «طَیَره» مى‏گویند. [232]
در آیات دیگر قرآن نیز فال بد در مورد پیامبران حتّى رسول‏خدا صلى الله علیه وآله مطرح شده است. [233]
فال بد، در پیدایش حوادث و پیش آمدها، هیچ اثر طبیعى و منطقى ندارد، امّا آثار روانى بسیارى دارد. در روایات مى‏خوانیم: فال بد، نوعى شرك به خداست و هرگاه فال بد زدید، به كار خود ادامه دهید و به آن اعتنا نكنید. امام صادق علیه السلام فرمودند: فال بد، اثرش به همان اندازه است كه آن را مى‏پذیرى؛ اگر آن را سبك بگیرى، كم اثر خواهد بود و اگر آن را محكم بگیرى، پر اثر و اگر به آن اعتنا نكنى، هیچ اثرى نخواهد داشت. [234]
فال بد، در میان تمام اقوام و ملل گذشته و حال وجود داشته و دارد و موجب بدبینى و ركود كارها مى‏شود، لذا از آن نهى شده است، امّا فالِ نیك چون سبب حركت و عشق و امید است، اشكالى ندارد. [235]


232) تفسیر نمونه‏
233) نساء، 78، نحل، 47 و یس، 18
234) تفاسیر نمونه و المیزان‏
235) تفسیر نمونه‏

پيام ها
1- فرعونیان، تنها خود را شایسته و حقّ كامیابى را مخصوص خود مى‏دانستند. «قالوا لنا هذه»
2- رفاه و كامیابى براى فرعونیان امرى شناخته شده و عادّى بود، امّا تلخى‏ها براى آنان ناشناخته و ناباور بود. (كلمه‏ى «الحسنة» همراه الف و لام و حرف «اذا» نشانه‏ى شناخته شدن و كلمه‏ى «سیّئة» بدون الف و لام در كنار «اِن»، نشانه‏ى ناشناخته و ناباور بودن است.)
3- اكثر فرعونیان به جاى آنكه از قحطى و هشدارهاى الهى بیدار شوند، به تحلیل غلط پرداختند و آن را به موسى نسبت دادند. «یطّیّروا بموسى»
4- نسبت دادن خوبى‏ها به خود و بدى و بدبختى‏ها به انبیا و دین، نشانه‏ى خودبینى و جهالت است. «فاذا جائتهم الحسنة قالوا لنا هذه و ان تصبهم سیئة یطیّروا بموسى... اكثرهم لایعلمون»
5 - ریشه‏ى خرافات و فال بد، جهل است. «یطیّروا... لكن اكثرهم لا یعلمون»

Copyright 2015 almubin.com