1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 206
تفسير 7. الأعراف آية 135
Number of verses: 206
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَىٰ أَجَلٍ هُم بَالِغُوهُ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ 135
اما هنگامی که بلا را، پس از مدت معینی که به آن می‌رسیدند، از آنها برمی‌داشتیم، پیمان خویش را می‌شکستند!

ترجمه
و چون بلا و بدبختى بر آنان واقع شد، (نزد موسى آمده) گفتند: اى موسى! براى ما نزد پروردگارت به خاطر عهدى كه نزد تو دارد (و دعاى تو را مستجاب مى‏كند)، دعا كن كه اگر این بلا را از ما برگردانى، قطعاً به تو ایمان مى‏آوریم و حتماً بنى‏اسرائیل را (آزاد كرده و) با تو روانه مى‏كنیم.
پس همین كه نكبت و بدبختى را (به خاطر دعاى موسى) از آنان تا مدّتى كه باید به آن مى‏رسیدند برداشتیم، باز هم پیمان خود را مى‏شكستند.

نکته ها

«نَكث»، در اصل به معناى باز كردن ریسمان تابیده شده است، سپس در مورد پیمان‏شكنى به كار رفته است.
«أجَل» در این آیه، ممكن است مراد مدّتى باشد كه حضرت موسى علیه السلام براى رفع بلا تعیین مى‏كرد كه مثلاً فلان روز یا فلان ساعت بر طرف خواهد شد، تا بفهمند كه این كیفر الهى است نه تصادفى.
و یا مراد این باشد كه آن قوم لجوج، سرانجام گرفتار قهر حتمى خواهند شد، ولى تا رسیدن آن اجل حتمى و غرق شدن در دریا، موقّتاً عذاب برداشته مى‏شود.
مراد از عهد، یا استجابت دعاى موسى مى‏باشد و یا منظور مقام نبوّت و رسالت اوست. [240]


240) تفسیر نمونه‏

پيام ها

1- نیاز و گرفتارى، غرور انسان را مى‏شكند. «لمّا وقع علیهم الرجز قالوا...»
آنچه شیران را كند روبه مزاج‏ احتیاج است، احتیاج است، احتیاج
2- كافران نیز از طریق توسّل به اولیاى خدا، نتیجه مى‏گرفتند. «یا موسى ادع لنا»
3- فرعونیان نیز به وجود خدایى كارساز براى حضرت موسى، ایمان داشتند. «یا موسى ادع لنا ربّك»
4- دعا، در جلب رحمت خدا و دفع سختى‏ها وبلاها مؤثّر است. «اُدع لنا ربّك»
5 - آزادسازى انسان‏ها، از رسالت‏هاى انبیاست. «لنرسلنّ معك بنى‏اسرائیل»
6- برطرف كردن عذاب و قهر الهى، تنها به دست خود اوست. «فلمّا كشفنا»
7- به وعده‏هاى دیگران، به هنگام اضطرار و ناچارى، چندان تكیه نكنیم. «فلمّا كشفنا... ینكثون»
8 - تجاوزگرى انسان، اغلب در هنگام رفاه و احساس بى‏نیازى است. «كشفنا... ینكثون» چنانكه در جاى دیگر مى‏خوانیم: «انّ الانسان لیطغى ان رآه استغنى» [241]
9- حوادث تلخ و شیرین در نظام هستى، زمان‏بندى دارد. «الى اجل»


241) علق، 6 تا 7

Copyright 2015 almubin.com