1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 206
تفسير 7. الأعراف آية 161
Number of verses: 206
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَإِذْ قِيلَ لَهُمُ اسْكُنُوا هَٰذِهِ الْقَرْيَةَ وَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ وَقُولُوا حِطَّةٌ وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطِيئَاتِكُمْ ۚ سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ 161
و (به خاطر بیاورید) هنگامی را که به آنها گفته شد: «در این شهر [= بیت المقدّس] ساکن شوید، و از هر جا (و به هر کیفیت) بخواهید، از آن بخورید (و بهره گیرید)! و بگویید: خداوندا! گناهان ما را بریز! و از درِ (بیت المقدس) با تواضع وارد شوید! که اگر چنین کنید، گناهان شما را می‌بخشم؛ و نیکوکاران را پاداش بیشتر خواهیم داد.»

ترجمه
و (به یاد آورید) آن هنگام كه به آنان (بنى‏اسرائیل) گفته شد در این آبادى (بیت‏المقدّس) ساكن شوید و از (نعمت‏هاى) آن در هر نقطه و هرگونه كه مى‏خواهید بخورید (و به عنوان استغفار از آن همه بهانه‏جویى و آزار موسى) بگویید: «حطّة» (خدایا! گناهان ما را فرو گذار) و سجده‏كنان از درب (بیت‏المقدّس) وارد شوید تا خطاهاى شما را ببخشاییم، ما به زودى (پاداشِ) نیكوكاران را مى‏افزاییم.

نکته ها
كلمه‏ى «حطّة»، به معناى نزول چیزى از بالاست، (انحطاط هم از این ریشه است) و به مفهوم تقاضاى نزول رحمت و عفو الهى است.
فرمان این بود كه بنى‏اسرائیل هنگام ورود به سرزمین مقدّس، با این كلمه از خداوند آمرزش بطلبند، ولى آنان از روى استهزا، كلمه را عوض كردند و گفتند: «حنطة». [306]
مشابه این آیه، با تفاوتى اندك در سوره‏ى بقره (آیات 58 و 59) نیز آمده است.
در روایات متعدّد، امامان معصوم علیهم السلام فرمودند: «نحن باب حطّتكم» باب حطّه‏ى شما ماییم. یعنى اگر در مدار حكومت و ولایت ما وارد شوید، مورد لطف قرار مى‏گیرید. [307]
بسیارى از مفسّران مراد از قریه را بیت‏المقدّس دانسته‏اند.
سیر طبیعى آن است كه ابتدا با آدابى كه سفارش شده داخل شهر شده، سپس آن را مسكن قرار داده و آنگاه از غذاهاى آنجا بخورند، ولى در این آیه اوّل مسكن و غذا آمده، بعد توبه و مغفرت و ورود به شهر، شاید به خاطر آن كه تأمین مسكن و غذا، زمینه و بسترى است كه دستورات اخلاقى را بپذیرند.


306) تفسیر نمونه‏
307) تفسیر كنزالدقائق‏

پيام ها
1- داستان ورود بنى‏اسرائیل به بیت‏المقدّس، همراه با عذرخواهى از خداوند در برابر لجاجت‏ها و تغییر كلمات سفارش شده، داستانى عبرت‏آموز و قابل دقّت است. «و اذ»
2- براى آوارگان، مسكن مهم‏ترین مسئله است. (ابتدا از مسكن سخن به میان آمده است) «اُسكنوا هذه القریة»
3- بیت‏المقدّس، سرزمینى پر نعمت است. «كلوا منها حیث شئتم»
4- خداوند، همه‏ى نیازهاى مادّى ومعنوى، دنیوى و اخروى بشر را تأمین مى‏كند و براى برخوردارى از نعمت‏هایى چون مسكن، غذا، عفو ولطف، دستور مى‏دهد كه دعا و استغفار كنند و سجده نمایند. «اسكنوا... كلوا... قولوا حطّة»
5 - خداوند، با یك عذرخواهى و توبه‏ى خالصانه، «قولوا حطّة» گناهان بسیارى را مى‏بخشد. «نغفر لكم خطیئاتكم» چنانكه در دعا مى‏خوانیم: «یا مَن یقبل الیَسیر و یَعفو عن الكثیر» اى خدایى كه كم را مى‏پذیرى و گناه زیاد را مى‏بخشایى.
6- براى دریافت لطف و آمرزش الهى، هم استغفار و دعا لازم است، هم عمل. «قولوا حطّة و ادخلوا الباب»
7- ورود به مكان‏هاى مقدّس، ادب وآداب ویژه‏اى دارد.«وادخلوا الباب سجّداً»
8 - باید میان نیكوكار و گنهكار، تفاوت باشد. وقتى خطاكاران بخشوده مى‏شوند، نیكوكاران هم از درجه و لطف بیشترى برخوردار مى‏گردند. «سنزید المحسنین»
9- در نظام مدیریّت و تشویق دیگران، باید همواره نیكوكاران را امتیاز داد. «سنزید المحسنین»

Copyright 2015 almubin.com