ترجمه
هركه را خداوند (به خاطر فسق و اعمالش) گمراه كند، براى او هیچ هدایتگرى نیست، و آنان را در سركشى و طغیانشان رها مىكند تا سرگردان شوند.
پيام ها
1- سزاى كسانى كه به هشدارهاى انبیا گوش نمىدهند و به گفتههاى آنان نمىاندیشند، این است كه گرفتار قهر الهى شده و به حال خود رها شوند. «فبأىّ حدیث بعده یؤمنون... و یذرهم»
2- اضلال، كار خداست ولى زمینهساز آن، نیّت و عمل خود انسان است كه سبب مىشود قلب او زنگ بگیرد و هدایت الهى را نپذیرد. «یضلل اللّه» آیات دیگرى نیز این حقیقت را بیان مىكند، از جمله: «وما یُضلّ به الاّ الفاسقین» [379] و «بل ران على قلوبهم ماكانوا یكسبون» [380]
3- طغیان و سركشى مردم اجبارى نیست و گمراهى انسانها، نتیجهى انتخاب خود آنان است. «طغیانهم» (انسان، از ابتدا بد آفریده نشده است)
4- طاغوتها، سرگردانند. «فى طغیانهم یعمهون»
5 - اگر هدایت الهى نباشد، گمراهى و سرگردانى انسان مستمرّ و ادامهدار است. «یعمهون»
379) بقره، 26
380) مطفّفین، 14