1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 206
تفسير 7. الأعراف آية 37
Number of verses: 206
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۚ أُولَٰئِكَ يَنَالُهُمْ نَصِيبُهُم مِّنَ الْكِتَابِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قَالُوا أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ 37
چه کسی ستمکارتر است از آنها که بر خدا دروغ می‌بندند، یا آیات او را تکذیب می کنند؟! آنها نصیبشان را از آنچه مقدّر شده (از نعمتها و مواهب این جهان) می‌برند؛ تا زمانی که فرستادگان ما [= فرشتگان قبض ارواح‌] به سراغشان روند و جانشان را بگیرند؛ از آنها می‌پرسند: «کجایند معبودهایی که غیر از خدا می‌خواندید؟! (چرا به یاری شما نمی‌آیند؟!)» می‌گویند: «آنها (همه) گم شدند (و از ما دور گشتند!)» و بر ضدّ خود گواهی می‌دهند که کافر بودند!

ترجمه
پس كیست ستمكارتر از كسى كه بر خداوند دروغ بندد، یا آیات او را تكذیب كند؟ آنان بهره‏ى خود را از (دنیا به مقدارى كه در) كتاب (الهى كه براى آنان نوشته شده) خواهند برد، تا آنكه چون فرستادگان ما براى گرفتن جانشان به سراغ آنان آیند، گویند: كجاست آنچه (و آنكه) به جاى خداوند مى‏خواندید؟ گویند: همه از دید ما ناپدید ونابود شدند. و آنان علیه خود شهادت مى‏دهند كه كافر بوده‏اند.

نکته ها
مراد از افترا بر خداوند در آیات قرآن، معمولاً شرك به خداوند است. [92] البتّه حلال كردن و حرام دانستن چیزى بدون دلیل هم بدعت و افترا بر خداست، چنانكه تكذیب پیامبران نیز نوعى نسبت دروغ به خدا دادن است.
در قرآن، 15 مرتبه افرادى به عنوان ظالم‏ترین مردم معرّفى شده‏اند، یعنى كسانى كه هم به خود و شخصیّت خود ظلم كرده‏اند و هم به اجتماع، و ریشه‏ى همه آنها شرك، كفر و عناد بوده است. [93]
عبارت «نصیبهم من الكتاب»، شامل رزق و روزى، حیات و مرگ، سعادت و شقاوت در دنیا و جزاى اعمال و عقوبات در روز قیامت مى‏شود كه در لوح محفوظ الهى ثبت شده است. [94]


92) تفسیر المیزان‏
93) تفسیر نمونه، ج 5، ص‏184
94) تفسیر اثنى عشرى‏

پيام ها
1- تكذیب و افترا بر خدا و بدعت‏گذارى، از بزرگ‏ترین ستم‏هاست. «فمن أظلم»
2- هر انسانى داراى نصیب و بهره‏اى ثبت شده و حتمى در دنیاست. «ینالهم نصیبهم من الكتاب»
3- فرشتگانى مأمور قبض روح هستند. «رسلنا یتوفّونهم»
4- روح، تمام حقیقت انسان است. «یتوفّونهم» و نفرمود: «یتوفّون انفسهم»
5 - انسان، با دیدن نشانه‏هاى مرگ، از خواب غفلت بیدار مى‏شود و با مأموران قبض روح گفتگو دارد، ولى چه سود؟ «یتوفّونهم قالوا... قالوا»
6- اوّلین مرحله‏ى بازپرسى انسان، از لحظه‏ى مرگ آغاز مى‏شود. «أین ما كنتم»
7- از اولینّ سؤالها در قیامت، سؤال از معبود است. «أین ما كنتم تدعون»
8 - غیر خدا، سرابى بیش نیست و مشركان هنگام مرگ، به پوچى تمام معبودها اقرار مى‏كنند. «قالوا ضلّوا عنّا»
9- اوّلین قاضى در قیامت، وجدان انسان است. «شهدوا على انفسهم انّهم كانوا كافرین»

Copyright 2015 almubin.com