1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 19
تفسير 96. العلق آية 15
Number of verses: 19
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ 15
چنان نیست که او خیال می‌کند، اگر دست از کار خود برندارد، ناصیه‌اش [= موی پیش سرش‌] را گرفته (و به سوی عذاب می‌کشانیم)،

ترجمه
 چنین نیست (كه او مى‏پندارد.) اگر از كار خلافش دست باز ندارد موى پیشانى او را سخت بگیریم.
موى پیشانى دورغگوى خطاكار را.
پس او اهل محفلش را (به یارى) بخواند.
ما هم بزودى مأموران دوزخ را فرامى‏خوانیم.
حاشا از او پیروى مكن و سجده كن و (به خدا) تقرّب جوى.

نکته ها
 «نسفعاً» فعل است و نون تأكید آخر آن به صورت تنوین نگاشته شده است. این كلمه از ریشه «نسفع» به معناى گرفتن، به شدت كشیدن و سیلى به صورت زدن است. «ناصیة» به معناى موى جلوى پیشانى است كه براى تحقیر، آن را گرفته و مى‏كشند.
 هنگامى كه سوره الرحمن نازل شد پیامبر اكرم‏صلى الله علیه وآله پرسید: چه كسى آن را براى رؤساى قریش مى‏خواند؟ اصحاب به خاطر برخورد تند و خشن رؤساى قریش ساكت شدند، ولى عبداللّه بن مسعود كه جثّه‏اى ضعیف داشت قبول كرد. همین كه نزد كعبه سران را دید، آیات را تلاوت كرد. ابوجهل چنان سیلى به او زد كه از گوش او خون جارى گشت. او گریان نزد پیامبر آمد و حضرت غمناك شد. در جنگ بدر، عبداللّه بن مسعود در میان كشته‏هاى مشركان ابوجهل را در آخرین لحظات دید و روى سینه او نشست. ابوجهل گفت مى‏دانى كجا نشسته‏اى؟! گفت «الاسلام یعلو و لا یُعلى علیه» ابوجهل گفت به پیامبر بگو: حتى در این حال، او مبغوض‏ترین فرد نزد من است. حضرت فرمود: فرعونِ موسى در آخرین لحظه ایمان آورد ولى فرعونِ من حتى در آخرین لحظه ایمان نیاورد. ابن مسعود سر ابوجهل را از تن جدا و موى سر او را گرفته و نزد پیامبر مى‏كشید و آیه «لنسفعاً بالنّاصیة» در همین دنیا عملى شد.(27)
 كلمه «نادى» به مجلس عمومى یا تفریح گفته مى‏شود.
 «زبانیة» جمع «زبینة» به معناى مأمور است.
 امام على‏علیه السلام مى‏فرماید: ثمره علم بندگى خداست. آغاز این سوره فرمان قرائت و تعلیم با قلم بود و پایانش سجده و تقرّب است. یعنى علم مفید، علمى است كه ما را به خدا برساند. البته راه قرب به خداوند شامل تمام كارهایى است كه با قصد قربت انجام مى‏شود، لیكن سجده بهترین راه قرب است.
 در این سوره كوچك سه بار كلمه «كلاّ» آمده است. یعنى باید از توهمات و پندارهاى بى اساس پرهیز نمود.
 امام رضاعلیه السلام به استناد آیه «و اسجد و اقترب» فرمودند: نزدیك‏ترین حالات انسان نسبت به خداوند حالت سجده است.(28)


27) تفسیر نمونه به نقل از تفسیر كبیر.
28) تفسیر نورالثقلین.

پيام ها
 1- راه توبه براى همه باز است ولى اگر توبه نكردند و دست بر نداشتند، گرفتار كیفر مى‏شوند. «لئن لم ینته لنسفعاً»
 2- در برابر ستمگران تهدید لازم است.«لنسفعًا بالناصیة»
 3- دروغ و دروغ‏گویى ریشه دیگر خطاها و خلاف‏كارى است. «كاذبة خاطبة»
 4- پشتوانه عملهاى ایذایى مخالفان، جلسات مخفیانه است. «ینهى عبدا اذا صلى - فلیدع نادیه»
 5 - با اینكه مخالفان پیامبر، متشكل و سازمان یافته بودند، ولى كارى از پیش نبردند. «فلیدع نادیه»
 6- كلوخ انداز را پاداش سنگ است.«فلیدع نادیه - سندع الزّبانیة»
 7- قدرت خداوند بر همه توطئه‏ها غالب است. «سندع الزبانیة»
 8 - در برابر نهى و منع دیگران، شما اصرار بر انجام كارهاى عبادى داشته باشید. «ینهى عبدًا اذا صلّى - واسجد»
 9- اول برائت، بعد عبادت. «لاتطعه واسجد» (از ابوجهل‏هائى كه از نماز نهى مى‏كنند پیروى نكن و به عبادت و سجده بپرداز.)
 10- سجده بهترین وسیله قرب به خداست. «واسجد واقترب»

Copyright 2015 almubin.com