ترجمه
براى پیامبر و كسانى كه ایمان آوردهاند، سزاوار نیست كه براى مشركان، پس از آنكه برایشان آشكار گردید كه آنان اهل دوزخند، طلب آمرزش كنند، هر چند خویشاوند آنان باشند.
نکته ها
برخى مفسّران به بعضى روایاتِ جعلى از راویانِ ناسالم استناد كرده و این آیه را دربارهى ابوطالب دانستهاند! در حالى كه دهها دلیل و روایت بر ایمان ابوطالب داریم. سعیدبن مسیّب كه راوىِ این روایت است، دشمن علىبن ابىطالبعلیهما السلام است و گناهِ ابوطالب هم این است كه پدر علىعلیه السلام است!
پيام ها
1- پیامبر و دیگر مسلمانان، در برابر قانون یكساناند. «ما كان للنّبى و الذین امنوا»
2- شرك، گناهى نابخشودنى است و حتّى استغفار پیامبر براى مشركان بىاثر است. «ماكان... ان یستغفروا للمشركین»
3- پیوندهاى مكتبى، مهمتر از پیوندهاى عاطفى است. نباید عواطف فامیلى بر مكتب غالب شود. «ما كان... ولو كانوا اولى قربى»
4- خویشاوندى با پیامبر، مانع دوزخ نیست. «ولو كانوا اولى قربى»