ترجمه
روزى كه آن طلاها و نقرهها، در آتش دوزخ گداخته مىشود و با آنها پیشانىها و پهلوها و پشتهاى آنان را داغ مىنهند، (فرشتگان عذاب به آنان مىگویند:) این است آنچه براى خود اندوختید (و به محرومان ندادید)، پس مزهى آنچه را كه مىاندوختید بچشید!
نکته ها
كلمهى «تُكوى» از ریشه «كىّ»، به معناى چسباندن چیز داغ به اعضاى بدن است.
انتخاب این سه موضع از بدن براى داغ نهادن، یا براى آن است كه گرما از این سه نقطه زودتر به درون بدن سرایت مىكند، [63] یا براى این است كه ثروتمندان با چهره به فقیران عبوس مىكنند، با پهلو بىاعتنایى و با كمر، پشت به آنان مىكنند، یا اینكه مراد از صورت، جلوى بدن است و مراد از كمر، عقب بدن و مقصود از پهلو، دو طرف بدن. یعنى كنایه از گداختن همهى بدن است.
امام صادقعلیه السلام، با استناد به این آیه، ترك زكات را از گناهان كبیره دانستهاند. [64]
در روایتى ابوذر مىگوید: رسول خداصلى الله علیه وآله كنار كعبه دوبار فرمودند: «هم الأخسرون و ربّ الكعبة»، به خداى كعبه قسم! آنان زیانكارترین هستند. پرسیدم: پدر و مادرم فدایت! منظورتان چه كسانى است؟ فرمود: زراندوزان. [65]
63) تفسیر نمونه.
64) تفسیر كنزالدقائق.
65) تفسیر مجمعالبیان.
پيام ها
1- خداوندى كه انسانها را به همان صورت اوّل زنده مىكند، مىتواند جمادات و طلا و نقره را هم به همان صورتِ دنیوى، حاضر سازد. «هذا»
2- كیفر وپاداش انسان در قیامت، با اعمال او در دنیا متناسب است. «هذا ماكنزتم»
3- یكى از ابزارهاى شكنجه در قیامت، اموال دنیوى است. «هذا ماكنزتم»
4- در قیامت، خداوند شیرینى مال و ثروت را از ذائقهى زراندوزان در مىآورد. «فذوقوا»